Doorgaan naar hoofdcontent
De laatste dag voor ons vertrek naar Frankrijk kregen we van Luuk als afscheidscadeau een mooie grote tekening. Hij had het Franse huis met de tuinen getekend. Volgens zijn moeder alles zelf verzonnen, ze had hem alleen met wat moeilijke letters geholpen. Verbazingwekkend wat een kind van zes jaar zich herinnert van een plek waar hij niet veel komt en dat hij dat dan ook nog aardig in perspectief weet te tekenen. Het huis met daarin oma en opa, de trap, de cour, het klopt allemaal. Dan de tuin, daaronder heeft hij de jeu de boulesbaan getekend en daaronder een terreintje waar hij bij schreef 'brandnetels'. Klopt ook, dat is van buurman Patrice. Rondom bergen, zo leuk. Wij vinden het een kunstwerk maar goed, wij kijken er naar met de ogen van een trotse oma en opa.
Reacties
4 Maart 2012 staat er wat, 13 juni 2014 en 22 juni 2014.
In onze huiskamer hangt er ook een aan de muur, gemaakt in de periode dat ze koppoters tekenden. Ik naaide de tekening na op linnen en hij is ingelijs in een, ja hoe noemden we dat vroeger, wissellijs of passe-partout lijsje met van die klemmetjes er achter. Ik vind het net als jij, kunst hoor.