Thiviers - Sorges 18.5 km
Al om acht uur lieten we de camping met onze leuke blokhut achter ons en stegen naar het dorp Thiviers waar we op een kruispunt een bakker vonden en aan de overkant de Lidl.
En bij die bakker konden we koffie drinken en een verse pain aux raisins eten, lekker. Koffie is onderweg nergens te krijgen dus drinken we die als het kan 's morgens bij het ontbijt. We kopen hier ook twee baguettes die doormidden gesneden of gebroken in de rugzak gaan. Bij een supermarkt wordt dan kaas, fruit en wat yoghurtjes gekocht en daarmee komen we de dag wel door. Lunchen doen we in het open veld, soms in een boerenschuur want daar is altijd wel wat waar je op kunt zitten. Vandaag zaten we in een halfopen schuur met een prachtig uitzicht toen de boer aankwam op zijn tractor en hij moest precies op de plek waar wij op een paar pallets zaten een machine neer zetten. Hij vroeg vriendelijk of we een stukje op wilden schuiven en ging nadat hij ons bonne route had gewenst er weer vandoor op zijn tractor.
Wij wilden eigenlijk morgen ook nog meelopen naar Periqeux maar hadden al gehoord dat we door de treinstakingen daar op zaterdag nooit meer weg zouden komen. Het plan was om dan vanmiddag maar terug te liften naar Limoges, daar stond immers onze auto. Maar zie, voor pelerins wordt altijd gezorgd door Saint Jacques want toen we een kilpmeter of zes voor Sorges, ons einddoel van deze dag in dit gebouwtje van een liefdadigheidesorganisatie een kop koffie aangeboden kregen bleek de man die daar werkte in Limoges te wonen. Ja hoor, we konden mee rijden, geen probleem. We mochten eerst nog even het mooie kerkje aan de overkant bekijken met daarin het beeld van de heilige Theresia en daarna liepen we nog een paar kilometer mee met Anja en Kees. We hebben hartelijk afscheid genomen, hen een bon camino gewenst en hebben de laatste kilometers van onze tocht alleen terug gelopen.
O wat heerlijk dat het goed gaat. En wat liepen jullie in een mooi deel van Frankrijk. Sterkte voor degenen die doorlopen, maar ze komen vast goed aan. En zijn jullie weer lekker in je eigen huis?
BeantwoordenVerwijderenLeuk te lezen dat je in het deel van Frankrijk bent wat ik goed ken en bij welke Lidl ik de boodschappen doe als we in mijn partners huis zijn.
BeantwoordenVerwijderenHaha, dat is toeval, Lot. Mooie streek hoor.
VerwijderenMooie wandelervaringen,fijn om te lezen
BeantwoordenVerwijderenNou Marthy, jullie kunnen hier nog lang van nagenieten.
BeantwoordenVerwijderenGeweldig om deze sportieve wandelserie zo mee te maken. Ik denk dat het een onvergetelijke ervaring is om de pelgrimstocht helemaal te doen. Je ziet nu eenmaal het meeste te voet.
BeantwoordenVerwijderenWat een mooie wandeltocht, dat zijn mooie herinneringen die jullie hebben gemaakt.
BeantwoordenVerwijderenMisschien goed dat jullie hier stopten? Ik zie dat je je knie hebt ingetaped?!
No pain, no gain, Anja.
VerwijderenDat is wel reuze handig als je zo maar mee kunt gaan. Mooie tocht aan de foto's te zien.
BeantwoordenVerwijderenMooie ervaringen weer.
BeantwoordenVerwijderenDik genoten, Ton.
VerwijderenAl je verslagen van het wandelen met (schoon)zus en zwager vond ik leuk om te lezen, maar ik vind dit de leukste. Zo leuk om te lezen hoe jullie het eten halen en organiseren. En mooi afgesloten met de weglopende mensen en jullie zwaaien. Heerlijke herinneringen hebben jullie gemaakt.
BeantwoordenVerwijderenLeuk om zo eens de sfeer te proeven van deze Camino en leuk dat wij mee konden kijken.
BeantwoordenVerwijderenWat een mooie afsluiting van een heerlijke tocht! Fijn om te lezen!
BeantwoordenVerwijderenWat een bijzondere ervaring is het voor me om een stukje Camino mee te lopen dankzij jouw blog. Ik heb genoten van jouw mooie verhalen en foto's. Dank hiervoor. Met als kers op de taart de laatste twee foto's: van een wegwandelende Kees en Anja en jullie zwaaiend. Geniet nu weer van thuis, een comfortabel bed en schone kleding. Lieve groet
BeantwoordenVerwijderenDie bovenste foto: man, man, zo'n stempel wil je toch inlijsten?
BeantwoordenVerwijderenBij de foto van de bakker loopt het kwijl uit mijn mond. Nergens smaken stokbroden zo naar stokbrood als in Frankrijk.
Marthy, wat geweldig dat jullie konden meerijden naar Limoges. Dat is de voorzienigheid (-: Fijn dat jullie deze tocht hebben kunnen maken. Om voor altijd tevreden op terug te kijken ♥
Ik geloof wel in wel beetje voorzienigheid, Kakel;-)
Verwijderen