Ik heet geen Miriam

Het laatste boek waar ik een recensie over schreef op dit blog was 't Hooge Nest, een boek over de oorlog. En nu heb ik weer een oorlogsboek wat ik onder jullie aandacht wil brengen. Als je helemaal niet van dit genre houdt, wat ik best kan begrijpen, klik je nu lekker weg, volgende keer misschien meer jou smaak.

Dit boek trok mijn aandacht door de nieuwsgierigmakende titel en de naam van de schrijfster. Zij schreef 'Aprilheks' wat hier in de boekenkast staat en wat ik toendertijd erg goed vond.

Het boek gaat over het leven van Miriam. Het begint met haar 85e verjaardag en ze krijgt een mooie armband van haar familie waarin haar naam gegraveerd staat en dan kan ze de woorden 'Ik heet geen Miriam' niet meer binnen houden. Haar familie denk dat ze in de war is, praat er over heen maar als haar kleindochter dan ook nog de opmerking maakt dat de armband van Roma makelij is, is de geest uit de fles. Alles wat ze jarenlang zorgvuldig verstopt heeft komt naar boven. Miriam is namelijk zelf afkomstig uit een Roma-familie, bij haar geboorte heette ze Malika. Samen met haar broertje Didi en nichtje Anuscha kwam ze in concentratiekamp Auschwitz terecht. 

In gesprekken met haar kleindochter blikt de bejaarde Miriam terug op haar verdrongen oorlogsverleden, een verleden dat grote invloed heeft gehad op haar latere gedrag: het liefst is ze onzichtbaar en aangepast.

Het is verschrikkelijk wat er in de concentratie kampen is gebeurd, akelig om er over te lezen maar wat me het meeste raakte is het leven wat zij daarna leidde, totaal aangepast dus, haar eigen ik verloochenend.