Op onze derde dag op het Pieterpad, we liepen op de Hondsrug, kwamen we deze grote steen tegen met een mooie tekst erop:
Tijd
Ik droomde dat ik langzaam leefde
langzamer dan de oudste steen
Vasalis
Bijna alle hunebedden liggen in Drenthe, op één na: deze Groningse 'G1'. Hij ligt vlakbij Noordlaren op een uitloper van de Hondsrug, net over de grens met Drenthe. Het is eigenlijk maar een half hunebed maar de ligging is mooi, op het hoogste punt van de licht glooiende Noordlaarder es.
Het was in de ochtend nog wat mistig en dat leverde prachtige mystieke foto's op.
Maar om een uur of elf begon de zon door de mist heen te breken en werd het eindelijk beter weer. We liepen ondertussen in het Nationaal Beek- en Esdorpen Landschap Drentsche Aa.
Prachtig gebied om te wandelen, puur natuur. De Drentsche Aa is een van de weinige beken in Nederland die een natuurlijke, meanderende loop heeft behouden.
Het werd zelfs zo warm dat de jacks uit konden en de mouwen opgestroopt werden. En als je dan op een mooie plek in de zon ook nog een picknickbank kunt vinden is het leven helemaal goed.
Ik sluit af met nog een hunebed, we wandelen tenslotte nu in Drenthe. Deze lag net voor Gasteren, ons einddoel van de laatste dag. Voorlopig laten we het Pieterpad voor wat het is, we vertrekken binnenkort naar andere oorden. In het najaar lopen we weer verder want er wachten nog heel wat kilometertjes op dit pad.
Reacties