Doorgaan naar hoofdcontent

Steeds zuidelijker, naar de Hoge Atlas


We rijden vandaag door prachtige berglandschappen met hier en daar nog sneeuw. Niet veel dorpjes en wat er staat is klein en armoedig. Schrale grond hier, veel schapen maar verder valt er weinig te verbouwen, dus armoede.




Onderweg eten we wat in een rivierbedding, op de andere oever ligt een klein dorpje, jongens zijn aan het voetballen en komen nieuwsgierig even bij ons kijken. Verder gaan we, we stijgen steeds meer, dit is de hoge Atlas. De bergen om ons heen worden steeds mooier van vorm en van kleur. Het is niet voor niets dat in deze omgeving verschillende bekende films zijn opgenomen.
 


De onderste foto is genomen van onze slaapplek voor deze nacht, een camping vlak voor Er Rachidia, basis van het vreemdelingenlegioen. Er staan maar twee ander campers hier, waaronder een Nederlander. Voordat we gaan eten maken we nog even een wandeling langs de rivier, we zitten in het dal van de Ziz, een grote rivier. Aan de overkant tegen de steile helling lopen zwarte geiten, bijna niet te zien. Er lopen een paar herders bij maar het is onbegrijpelijk waar die mensen vandaan komen of heen gaan.


Reacties

Marianne zei…
Prachtig prachtig. Ik hou heel erg van de woestijn. Het kan me niet zanderig genoeg.
Marthy zei…
Ook ik hou van de woestijn, dat immense, die leegte.
Heidi zei…
Prachtig! Ik hoop echt dat ik daar ooit zelf geraak.
Marthy zei…
Ik kan maar een ding zeggen, Heidi, doen!