En toen werd het ochtend.......

en lag er een dik pak knisperende sneeuw. Wat een verrassing, wat een prachtig cadeautje op onze laatste dag.  En wat ziet de wereld en dan betoverend uit.

Na afscheid genomen te hebben  van onze huttenbaas gingen de Belgen nog een stukje naar boven om daar een rondje te maken en wij gingen met het andere echtpaar op weg naar beneden. 

Bijna beneden kwamen we Serge en zijn hulpje Agaath tegen, samen met nog twee andere mannen, alweer op weg naar boven. Via een ander pad waren die twee afgedaald om voorraden op te halen om die naar boven te sjouwen. Naar gelang het aantal bezoekers van de hut moet dat een paar keer per week gebeuren. Wat een gesjouw.

Beneden was al te merken dat daar veel minder sneeuw was gevallen, maar het bleef nog lang een mooie witte wereld. In Champcella aangekomen lag er geen spatje sneeuw meer maar tegen de avond begon het voorzichtig te sneeuwen. We zullen zien hoe de wereld er morgen uit ziet.