Sommige van jullie merkten gisteren terecht op dat het hier in ons kleine dorpje wel heel stil moet zijn en dat klopt. Soms hoor je het geluid van een motorzaag, verder hoor je hier niets, je hoort de stilte. Ook zomers als er meer mensen zijn blijft het stil. Er lopen geen wegen door ons dorp, dus auto's hoor je niet. Niemand gebruikt een radio buiten, ongeschreven wet. Je hoort dan af en toe stemmen en vogels natuurlijk, altijd vogels en als je goed luistert de beek die door de vallei stroomt. Ons hindert het niet, wij houden van stilte. Wij hebben zelden een radio aan en de televisie komt bij ons niet aan voor acht uur 's avonds. Na het nieuws gaat ie ook wel eens uit, wij houden van lezen. In de afgelopen week heb ik alleen buurman Robert een keer kort gesproken, verder heb ik niemand gehoord of gezien. Boodschappen doen stellen we altijd zo lang mogelijk uit, het gebeurt wel dat we twee weken lang niet in Privas komen. Misschien zijn wij in dit opzicht een beetje vreemd, ik weet het niet, denk er eigenlijk nooit zo over na. Het bevalt ons gewoon, zo te leven in dit kleine stukje Frankrijk.
Ons dagelijks leven in Frankrijk en in Nederland
Reacties
Jullie zijn er in ieder geval samen en - als het goed is - is gedeelde stilte, halve....
Wij komen ook regelmatig niet van "onze berg" af; ja, voor een lekkere wandeling of zo.
En boodschappen doen, hooguit éénmaal per week. We zorgen altijd voor een gevulde voorraakast en vriezer zodat we, als we geen zin hebben in "drukte", lekker op de berg blijven! (zorgt soms voor zeer verrassende combinaties wat betreft kokkerellen!!)