Met vriendin Stan had ik het laatst over sjaals, we dragen ze alle twee veel. Ze vroeg toen of ik een bepaalde sjaal nog had uit de tijd dat we nog jong waren, een jaar of negentien. 'Die mooie, die dure die ik veel meer droeg dan jij omdat ik hem zo geweldig vond', zei ze. Ik wist meteen welke ze bedoelde, het kon er eigenlijk maar eentje zijn terwijl ik toen toch al stikte van de sjaals. Ik wist zeker dat ik die nog had want ik gooi nooit of te nimmer een sjaal weg, vandaar dat ik dozen vol heb staan.
Toen ik vanmorgen boven stond te strijken dacht ik aan dit gesprekje en zocht in mijn dozen naar de sjaal waar ik al gauw mee in mijn handen stond. Ja, dit is eigenlijk de mooiste die ik ooit heb gehad, nu vijftig jaar oud. En wat een toeval, ik zag dat de sjaal prachtig bij de nieuwe trui kleurde die ik aanhad.
Ik ga hem voorlopig maar weer eens een poosje dragen.
Reacties
Ik ben ook niet van het weggooien en daarom heb ik hier ook nog steeds een sjaal van mijn moeder die van tijd tot tijd weer ergens bij past.