Theekoepels langs de Vecht

Dit zou weleens de laatste mooie dag kunnen worden dachten wij afgelopen zondag dus reden wij met de fietsen achterop de auto naar Breukelen waarvandaan wij langs de Vecht wilden gaan fietsen. Een mooi dorp waar we op een leuk pleintje met koffie onze fietstocht begonnen. Buiten in de zon op een terras.

Net buiten het dorp namen we hier de brug om aan de overkant linksaf te slaan en langs de Vecht te gaan fietsen.

Heel wat jaren geleden heb ik hier met een paar wandelvriendinnen gelopen en ik weet nog hoe we de prachtige huizen en de theekoepels in de tuinen bewonderden.

Theekoepels zijn typisch Nederlands: buiten ons land vind je ze niet. Huiseigenaren begonnen met het bouwen van deze huisjes in de 17de eeuw, op een mooi plekje bij hun huis of buitenplaats. Sinds de Verenigde Oost-Indische Compagnie vanaf de 17de eeuw thee importeerde, stond de hete drank bekend als geneeskrachtig.  Als je als welgestelde mee wilde doen met de mode, dan liet je een theekoepel bouwen. 

Ze staan allemaal vlak aan het water, het was een kwestie van zien en gezien worden daar aan de Vecht.

Aan de huizen is te zien dat er onnoemelijk veel geld is verdiend in de 17e eeuw. Voor rijke Amsterdammers was dit hun zomerverblijf.

Het huis wat bij deze theekoepel hoorde lag achter de bomen en kon ik niet goed op de foto krijgen. Het was in ieder geval erg groot.

Deze prachtige theekoepel hoorde bij het huis op de volgende foto.

Het houtwerk van het huis heeft dezelfde kleur als de theekoepel. Cornelis Valckenier, burgemeester van  Amsterdam liet het bouwen, bijna aan het eind van de Gouden Eeuw. Het ligt in Baambrugge, provincie Utrecht. Deze buitenplaats ligt aan het riviertje de Angstel.

Over de Dorpsbrug van Baambrugge uit 1877 reden we het dorp in om vervolgens door de polder terug te fietsen naar Breukelen.