We gingen met een bepaald doel naar Dordrecht maar wilden eerst de stad weer eens bekijken. Dat hebben we wel meer gedaan maar ik boekte nu een stadswandeling bij de VVV met een gids. Je hoort dan zoveel leuke details die je anders zou missen. In het gebouw van de VVV staat een prachtige houten maquette die in 1941 is gemaakt voor een tentoonstelling. Het geeft Dordrecht weer zoals het was in het jaar 1544.
Onze gids was trots op zijn stad, dat kon je duidelijk merken. Met veel elan vertelde hij dat de stad nadat het stadsrechten gekregen had zich ontwikkelde als belangrijke handelsstad en het een van de zes grote steden van Holland was. Er vond een levendige handel plaats in onder meer hout, graan en wijn waar de stad veel geld aan verdiende. Tegen het eind van de middeleeuwen nam het belang van de stad af, en overvleugelden andere steden Dordrecht.
Dordrecht heeft verschillende mooie hofjes, we hebben er een paar gezien. Zo’n hofje werd gesticht door rijke Dordtenaren om
armen, vaak oude vrouwen, huisvesting en onderhoud te verschaffen. Het Arend Maartenshofje werd gebouwd in 1625 en
werd vernoemd naar de oprichter Arend Maartenszoon. Hij stond als geldwolf
bekend en probeerde zijn reputatie te verbeteren door het bouwen van 38
woningen voor arme vrouwen.
Prachtig omsloten binnenplaats in de schaduw van vijf oeroude grote bomen. De muren
leunen zwaar naar buiten vanwege de gracht die vroeger langs het gebouw liep.
We mochten ook een kijkje nemen in de regentenkamer waar een oudere gids ons alles vertelde over het leven van de steenrijke stichter van het hofje.
Het plafond van de regentenkamer.
De middelste twee
huizen zijn voorbeelden van een geveltype dat in de stad Dordrecht werd
ontwikkeld. Je kan goed zien dat ze naar voren leunen.
Een gevel die verder wordt gekenmerkt door rondbogen boven de vensters, waarvan de nis vaak met een drielobboog is versierd. |
Reacties
Lie(f)s.