Kindergeluk

Woensdagmiddag en de zon schijnt. Je mama is in de keuken en drinkt koffie met oma. Jij speelt lekker buiten samen met je vriendinnetje die net als jij ook Saar heet, ook vijf jaar is en ook blond haar heeft ('maar wel donkerblond, hoor oma').

Jullie hebben een bak vol met stoepkrijt en tekenen van alles op de grote en kleine stenen, van de brug tot de deuren van de schuur.

Even verderop staat je broer samen met een vriendje met schepnetten in de sloot te vissen.

Mama heeft beloofd dat ze straks met jullie nog een speurtocht gaat maken.

Mijn omahart loopt over als ik mijn kleinkinderen en hun vriendjes zo gelukkig bezig zie.

Ook in het besef dat er veel kinderen zijn die door allerlei omstandigheden helemaal geen gelukkig jeugd hebben, zelfs in Nederland. Om nog maar niet te spreken over andere plekken op deze wereld.