Onderweg naar Limburg afgelopen vrijdag om de verjaardag van een zus van Mart te vieren maakten we een stop in 's Hertogenbosch met zijn mooie St. Jan. We bezochten daar het Noordbrabants Museum voor de Van Gogh tentoonstelling.
Om bij de Van Gogh tentoonstelling te komen doorliepen we eerst een paar andere zalen met als eerste in de vaste collectie werk van Jan Sluijters. Nou, daar doe je mij wel een plezier mee. Dit werk uit 1921, 'Geraniums' geheten, een heel groot doek, vond ik bijvoorbeeld erg mooi.
Dit is het portret van zijn dochter 'Liesje is jarig' .
En hier is zijn vrouw afgebeeld in 'Kubistisch Damesportret'. Heel anders weer maar ook dit vind ik erg mooi.
Jan Sluijters werd geboren in 's Hertogenbosch. Naast veel portretten heeft hij ook Brabantse landschappen geschilderd.
Ik kan niets van de tentoonstelling van Van Gogh laten zien want er mocht in die zalen niet gefotografeerd worden. Het was allemaal geleend werk en de bezitters stonden dat niet toe.
De tentoonstelling had als naam gekregen 'Van Goghs intimi' en toont de man achter de mythe van de geïsoleerde en niet gewaardeerde kunstenaar. Vrienden, familie en modellen worden belicht. Er is werk van de schilder te zien maar ook veel werk van vrienden en collega's.
Van Gogh had een onrustig leven. Vanaf zijn besluit om kunstenaar te worden in 1880 tot zijn dood in 1890 woont hij maar liefst op elf verschillende plaatsen. Zijn broer Theo heeft hem altijd gesteund, alhoewel dat niet altijd even makkelijk was. Er is veel briefwisseling bewaard gebleven (wat schreven de mensen in die tijd veel!).
Hieronder een fragment wat mij erg aangreep. Het is uit een brief die Theo een paar dagen na de dood van Vincent schreef aan zijn moeder:
'Het is een smart die mij lang zal wegen en die mij mijn heele leven zeker niet uit de gedachte zal gaan.
O Moeder hij was zoo mijn eigen broer'
22 november 2019
22 november 2019
Reacties