Vlakbij
de wijk Belleville in het centrum van Parijs bevindt zich één van de beroemdste
begraafplaatsen ter wereld: Cimetière du Père-Lachaise. Het is in ieder geval de meest
bezochte ter wereld, jaarlijks 3 miljoen bezoekers. Dit was een van de plekken in Parijs waar ik dolgraag eens naar toe wilde.
Het is net een groot park, deze gigantische rustplaats. Prachtig aangelegd met veel bomen, grote lanen, smalle paadjes en daarbij loopt het achterin ook nog een flink stuk omhoog. Een plek waar we bij een volgend bezoek aan Parijs beslist terug willen komen want het is onmogelijk om dit kerkhof in een ochtendje te bekijken. En bovendien is het heerlijk om hier zomaar te lopen dwalen.
Het eerste graf wat we zochten en uiteindelijk met wat hulp vonden was het graf van Jim Morrison, zanger van de Amerikaanse band 'The Doors'. Hij overleed in 1971 in Parijs op 27 jarige leeftijd.
Zijn graf is niet indrukwekkend maar wel het meest bezochte. Het is
afgeschermd met hekken en een lint zodat toeristen Morrison’s grafsteen niet
meer kunnen bekladden. Naast zijn naam staat echter nog met een pen een kleine
tekst geschreven: ‘Gracias, Jim’.
De begraafplaats werd in 1803 aangelegd. Het is vernoemd
naar de invloedrijke biechtvader van koning Lodewijk XIV. In 1817 werden er
beroemde Franse personen uit de 18e en
19e eeuw begraven zodat het kerkhof meer aanzien kreeg. Het werd een groot
succes en steeds meer rijke en beroemde Fransen wilden er graag begraven
worden.
Behalve de grafmonumenten zijn er op Père-Lachaise heel wat gedenktekens. Ze
herdenken verschillende groepen slachtoffers van oorlogen, van een aantal
concentratiekampen of van rampen. Deze twee zijn opgericht voor de slachtoffers van de concentratiekampen Flossenbürg en Mauthausen.
Hier werd Édith Piafwerd begraven, er liggen altijd bloemen op haar graf. Tijdens de uitvaart in 1963 waren honderdduizenden mensen op de been en werd de begraafplaats geblokkeerd door meer dan 40.000 fans. Sinds het eind van de 2e Wereldoorlog was dit het enige moment dat het hele verkeer in Parijs stil lag.
Groot, groter, grootst, van huisje tot een echt paleisje, alles kom je hier tegen. Oud en nieuw en dat allemaal door elkaar, je kijkt je ogen uit.
Deze ontzettend vriendelijke man hielp ons de weg te vinden naar sommige van de meest bekende graven. Hij kwam hier bijna iedere dag vertelde hij en ik zag dat hij ook anderen hielp met de wirwar van paden.
Er liggen hier heel wat beroemdheden, om er een paar te noemen: Maria Callas, de Balzac, Oscar Wilde, Simone Signoret, Karel Appel, Yves Montand, Charles Hugo en zo kan ik nog wel even door gaan.
Hier het drukbezochte graf van Chopin.
En dit graf vond ik gewoon leuk door de rode roosjes aan de voet van het beeld en die ene roos in de hand.
Ik heb de naam die op het prachtige grafmonument staat even opgezocht want er ging geen belletje rinkelen bij mij. Vivant Denon 1747-1825, was een Franse kunstenaar, schrijver, diplomaat en
archeoloog. Een vleugel in het Louvre is zelfs naar hem vernoemd.
7 november 2019
7 november 2019
Reacties
Oh ja, het graf van Jim Morisson zou ik zéker willen zien.