We waren in Scheveningen en gingen op de school bij kleinzoon Sebas kijken naar een openbare les gegeven door een danseres van het Nederlands Dans Theater. Ontzettend leuk om te zien wat kinderen in vier lessen geleerd hebben over bewegen op muziek. Na school ging opa met kleinzoon naar de voetbaltraining wat ik wel kon missen, veel te koud daar langs die lijn, ik wilde graag naar Museum aan Zee, naar de expositie van Niki de Saint Phalle. Daar was nog steeds niets van gekomen en ik kon er nu lopend heen, onze zoon woont vlakbij het museum.
Ze zijn wereldberoemd, de Nana's van deze Franse beeldhouwster. Als je binnenkomt in de museumzaal wordt je direct geconfronteerd met de vrolijkheid, de uitbundigheid en de kleurigheid van deze beelden. Het werkt gewoon aanstekelijk, daar wordt je blij van.
Halverwege de jaren zestig van de vorige eeuw zorgden de
Nana’s voor nogal wat ophef in de wereld van de moderne kunst, maar ze zijn populair gebleven bij het grote
publiek. Het zijn sterke vrouwen met wie je rekening moet houden.
Nadat Niki de Saint Phalle midden jaren vijftig het Park Güell van Gaudi in Barcelona bezocht wilde zij ook graag een beeldentuin maken. Het werd haar levenswerk. De Tarot Tuin ligt in Toscane waar wij een paar jaar geleden waren. Jammer dat we toen niet wisten van deze tuin, dan hadden we hem zeker bezocht. Het Park Güell in Barcelona hebben we wel gezien en dat vonden we schitterend.
Eind jaren negentig waren er in Rotterdam plannen om een wetenschapscentrum over het menselijk lichaam te bouwen, 'Asklepion'. De beeldhouwster werd gevraagd een spectaculaire gevel te ontwerpen maar het project ging uiteindelijk niet door.
Je moet wel snel zijn wil je deze vrolijke beelden nog zien want de tentoonstelling loopt nog maar tot 1 maart. Een aanrader is het zeker.
Reacties
Eigenlijk hou ik dus helemaal niet van haar werk, maar ik heb een fotomapje met zeemeerminnen.