Onze wandeling van verleden week was er wel weer eentje waar we allerlei zaken uit het verre verleden tegenkwamen. Eerst al het oppidum en bijna aan het eind van de wandeling zagen we een dolmen. Niet zo vreemd in deze omgeving want alleen al in de Ardèche staan er zo'n achthonderd.
Een dolmen
bestaat meestal uit twee rechtopstaande stenen met daarop een horizontale deksteen
zoals in Stonehenge.
Het is
een megalithisch grafmonument en een variant op het hunebed. Verschil zit in
het feit dat de grote zwerfkeien die voor dolmen zijn gebruikt, zijn bewerkt tot platte platen. Dolmen komen voor in Engeland, maar zijn vooral gevonden
in het westen van Frankrijk.
Prachtig vinden wij het, deze aandenkens uit vroegere tijden, bewaard gebleven om ons er op te wijzen hoe lang de mensheid al bestaat.
En fossielen, die zagen we ook. Tenminste, ik ontdek ze en samen bewonderen we ze. Ze zijn maar heel klein hoor, deze afdrukken van planten en toch valt al lopend mijn oog erop. Bijzonder want ik heb eens met iemand lopen wandelen in de bergen en die vond telkens hartjes in de vorm van een steen. Iedere dag vond ze er wel een paar en die gingen dan in haar rugzak. Nou, hoe ik ook mijn best deed, ik zag er geen een, toen niet en nu nog niet, kan het niet uitstaan.
Die hartjes moet ik maar vergeten, ik heb blijkbaar oog voor fossielen, schrale troost.
Reacties
Maar prachtig dit!
Volgens mij roepen bepaalde dingen bepaalde mensen, fossielen roepen naar jou :-)
Daarentegen vind ik wel regelmatig hartjesstenen en hij ziet die dan weer niet.
Dit waren trouwens niet de eerste fossielen die ik opmerkte, ik heb ze al vaker gespot.
Lieve groet.