In 1950 was de
Canadese provincie Quebec verdeeld tussen Engels en Franssprekende inwoners.
Ook in de politiek speelde dat een rol. Wanneer de Katholieke Fransman Maurice
Duplessis premier wordt verandert hij een aantal wetten. Een ervan is de
wijziging van weeshuizen naar psychiatrische instellingen en dit heeft grote gevolgen.
De wezen worden ineens aangemerkt als geestelijk gehandicapt, krijgen geen
scholing meer en worden misbruikt, mishandeld en ingezet als slaafjes. En de
reden? Geld. Verzorging van een psychiatrisch patiënt leverde drie keer zoveel
op als de verzorging van een wees. En het extra geld ging fijn in de zakken van
de kerk. Pas in 1999 kwamen deze misdaden boven water, er is op internet genoeg te lezen over de Duplessis wezen.
Het boek is een familieverhaal van twee generaties.
Het is het verhaal van Maggie die in de jaren 50 van de vorige eeuw op haar
vijftiende zwanger raakt van een arme Fransman en daarmee een schande over
zichzelf en haar familie uitroept. Ze krijgt de baby, die gelijk wordt
weggehaald en weggebracht. Het lukt haar nog net om een naam te mompelen:
Elodie, om vervolgens een leven lang spijt te hebben van het afstaan van haar
kind. Het boek volgt het leven van Maggie en ook het leven van Elodie.
Het verhaal is gebaseerd op de jeugdervaringen van de moeder van Joanna Goodman. Het een een stukje Canadese geschiedenis dat niet bepaald fraai is te noemen. Verschrikkelijk wat die wezen meemaakten, zij werden slachtoffer van macht en hebzucht.
Ik vond het een prachtig boek.
Reacties