Ontmoetingen

We stopten tijdens onze fietstocht van gisteren bij dit dorpje, het ligt vlak aan de weg. Van die weg moet je je niet al teveel voorstellen, twee auto's kunnen elkaar niet passeren. De huizen aan de wegkant zijn een beetje rommelig maar die daaronder staan vormen een mooi geheel..

Aan de andere kant van de weg liepen hoog tegen de helling een paar schapen en ik nam er een op de foto.

Direkt kwam er een mannetje naar beneden lopen, het bleek de eigenaar van de schapen te zijn en hij begon een heel gesprek.

Ik zei dat ik hem zo goed 'en forme' vond omdat hij zo makkelijk en zo snel naar beneden kon lopen. Dat had ik beter niet kunnen zeggen want hij trok onmiddellijk zijn trui omhoog om een groot litteken op zijn borst te laten zien. 'Votre coeur' zei ik en ja hoor, daar kwam het verhaal.

Hij was nu 65 jaar maar toen hij 25 jaar oud was is hij aan zijn hart geopereerd en zoals vaak in die tijd was dat niet helemaal goed gegaan. Er zat een 'fuite' een lek, wat ik me daarbij voor moet stellen weet ik niet maar in ieder geval moest hij weer geopereerd worden wat door Corona al twee jaar uitgesteld was. Hij begon hard te lachen en ging toen verder met zijn verhaal. Iedere week reed zijn hartspecialist op zijn racefiets door de vallei en riep dan naar de man dat hij nog wel even kon wachten met opereren want zijn pantiënt deed het nog veel tegoed. Hijzelf vond het wel vermakelijk en wij lachten maar mee, het was ook zo'n olijk mannetje