Zomaar een weggetje

Toen we afgelopen zondag terugreden van La Voulte namen we in het Eyrieux dal zomaar een weggetje links omhoog. Een klein autotoertje, vinden we leuk, er valt genoeg te zien. Deze oude schuur bijvoorbeeld zonder ramen en de deur stelde ook niet veel meer voor. Maar het gebouw op zich was nog in goede staat en met mooie elementen zoals die boog gemaakt van ongebakken stenen boven de lattei van de deur.

Ik was de auto uitgestapt in de veronderstelling dat het woonhuis wat er links aan vastzat onbewoond was want dat zag er bepaald niet florissant uit. Maar toen ik terugliep zag ik twee auto's achter het huis staan dus ik maakte dat ik in de auto kwam. Niet iedereen kan het waarderen dat je zijn bezit uitgebreid op de foto staat te nemen.

Typerend voor de Ardèche dit, wegen die langs bergen en door valleien slingeren wat zorgt voor prachtige uitzichten.

Een dorpje van niks, maar een paar huizen en toch een kerkje er bij.

 Smalle weggetjes die stijgen en dalen en waar je onverwachte een bocht moet nemen. Aan het wegdek kan je wel zien dat dit niet de A12 is, hier komt weinig verkeer.

De noordelijke Ardèche waar wij wonen is dunbevolkt en in dit deel zagen we echt weing huizen maar toen kwamen we onverwacht dit snoepje tegen. Ligt het daat niet prachtig op die vooruitstekende punt, diep eronder stroomt een kleine rivier. Een mooi onderhouden moestuin met daaronder aflopende terrassen waarop wat fruitbomen.

Ik heb nog een foto dichterbij gemaakt, gewoon omdat ik het zo'n beeldschoon geheel vind. Hier wonen mensen met liefde voor hun bezit en de natuur om hen heen, dat is aan alles te zien.

Een of twee keer klikken op de foto's en je kan ze groter zien.