Doorgaan naar hoofdcontent

Conques

Conques is een prachtig plaatsje wat haar middeleeuwse karakter heel goed heeft behouden en wordt  tot de allermooiste dorpjes van heel Frankrijk gerekend.  Het staat bekend om haar prachtige abdij, de abdij van Sainte-Foy.  

Langs de Via Podiensis is het één van de meest bijzonder plaatsen waar alle pelgrims vanaf de middeleeuwen langs moesten op hun weg naar Santiago om Sainte-Foy eer te bewijzen en haar hulp in te roepen.

Zo'n mooi plaatsje wordt natuurlijk druk bezocht, niet alleen door pelgrims. Gelukkig worden auto's geweerd, er zijn twee grote parkeerterreinen rondom het dorp

Het dorp ligt op een steile helling van een vallei van de rivier Le Dourdou, een zijrivier van de grote rivier de Lot.  

 Dit is de achterkant van de grote Romaanse kerk die stamt uit de 11e eeuw.

 Aan de andere kant, dus achter de kerk staat ons onderkomen voor de nacht, Een groot, kloosterachtig gebouw waar vroeger de monniken sliepen.

 We zullen niet de enigen zijn vannacht, dat is duidelijk.

Via een diep uitgesleten natuurstenen wenteltrap komen we op de slaapverdieping, het is de eerste slaapzaal die we treffen maar ik heb dankzij mijn oordoppen toch goed geslapen.

Het prachtige houten plafond van de eetzaal met kroonluchter. We zaten er 's avond met 55 pelgrims te eten, alles verzorgd door vrijwilligers. Het smaakte voortreffelijk.

Met deze dames die met een ezel liepen hadden we al verschillende keren een praatje gemaakt en ook een keer in dezelfde gîte geslapen. Zij mochten de ezel voor de nacht in een weitje zetten achter de kerk en toen ik de volgende ochtend uit het raam van onze slaapzaal keek zag ik dat het beest aan een rozenstruik stond te knabbelen op het kerkhof wat onder ons raam lag.



Anderhalve eeuw geleden was de Abdijkerk bijna afgebroken, beschadigd door brand en godsdienstoorlogen. Gelukkig is het tijdig erkend als monument en hersteld.

Het timpaan aan de voorzijde van de kerk dateert van voor 1130. Op het timpaan wordt het laatste oordeel voorgesteld en het bevat meer dan 120 personen. Het is eigenlijk een soort middeleeuws stripverhaal waarmee het volk angst aangejaagd wordt wat te wachten staat als er niet volgens de regels geleefd wordt. Centraal de Christus figuur die met zijn rechterhand omhoog wijst voor de uitverkorenen en met zijn linkerhand naar beneden voor de verdoemden.

De binnenkant van de kerk was ook het bekijken waard, daar laat ik later nog wat van zien.

27 september 2019

Reacties

marga zei…
Ik heb weer genoten van de prachtige foto's en jou verhalen over de tocht die jullie gemaakt hebben.
Fijn weekend.
Groeten
Mara
Anoniem zei…
Wel uit de buurt van de ezel ;-) gebleven toch zeker? Had je niet zoiets van weg met dat beest?
Lies
Je liep zeker wel in een grote boog om die ezel heen!
Sjoerd zei…
Het blijft leuk doe oude dorpjes....
miekequilt zei…
Ach Marthy, wat mooi weer allemaal. Wat zullen jullie genoten hebben.
Ageeth Mooij zei…
Vreselijk, volgens de regels leven! Maar mooi om nu nog te kunnen bekijken!
In de weer zei…
Geweldig mooie reportage die je weer maakt van jullie tocht.
Ik prijs me rijk met jouw foto's. Het is er allemaal zo mooi (zucht) en wij hoeven er alleen maar naar te kijken (-: Het timpaan kan ik me nog herinneren: dat maakte inderdaad indruk.
Jullie overnachting vind ik wel héél bijzonder. Net als de "diep uitgesleten natuurstenen wenteltrap."
Lieve groet