Ontluikende natuur en een haas

 Dochter en schoondochter hier in Stolwijk werken thuis en dat klinkt wel makkelijk maar dat is het niet. Het vergt veel concentratie om telefonisch te vergaderen en voortdurend achter je laptop te zitten. Floor gaat af en toe met een paar vriendinnen die in het zelfde schuitje zitten een uurtje wandelen in de polder en Chris ontlastte ik gistermiddag door de kinderen mee te nemen. 

Geen weer om binnen te zitten dus ik vertelde ze dat we eerst gingen wandelen en daarna een potje kaarten. Het is chantage, ik weet het en zij weten het ook, de slimmerds, maar ze gingen akkoord.

 We liepen de Bovenkerkse buurt uit, helemaal naar achteren tot de wetering en staken daar de brug over zodat we op de ka kwamen. 

Zullen we halverwege de ka terug gaan vroeg ik of zullen we doorlopen en een rondje maken, maar dat is wel ver hoor. Er werd me verzekerd dat ze nog lang niet moe waren en  er werd gewezen waar ze heen zouden lopen. Uiteindelijk zijn we tweeënhalf uur onderweg geweest en hebben we zo'n zes à zeven km gelopen. Kanjers zijn het, ik ben hartstikke trots op ze.

 

We hebben van alles gezien onderweg maar het allerspannendste was toch wel die jonge haas die achter ons aan kwam lopen over het pad. 'Heel stil staan' zei ik tegen de kinderen en het haasje liep door tot een halve meter afstand van Luuk. Toen keerde hij om, liep een stukje terug, kwam er weer aan en dook opzij van Luuk de sloot in. Luuk riep gauw dat ik een foto moest maken, wat nog net lukte. De haas zwom naar de overkant en sprong daar het weiland in.  Nooit geweten dat een haas kan zwemmen. 

Geweldig vonden de kinderen dit.

Nog even dit:

In reactie op mijn blog van gisteren over hamsteren stuurde Martine, zus van schoondochter Wietske me een link naar een artikel wat zij schreef in het NRC.

In dit artikel komt mijn Franse bijkeuken aan bod, heel leuk.