Doorgaan naar hoofdcontent

Het Rooie Bos

Na ons bezoekje aan de begraafplaats in Noordwijk-Binnen reden we een klein stukje verder over de Gooweg om nog even in het 'Rooie Bos' te gaan wandelen. Geen idee of iedere Noortukker dat bos zo noemt maar mijn vader deed het en wij kinderen hebben dat overgenomen. Er staan ontzetten veel beuken in dat bos vandaar waarschijnlijk de naam.

We hebben er vaak gewandeld met mijn vader, vonden het altijd een heerlijk bos. Veel paddenstoelen in het najaar, fijn om onze herfststukjes te maken. Beukennootjes raapten we waarmee we thuis kettingen regen. En mijn oudste broer ging er tamme kastanjes zoeken en die poften we dan op de kachel.

De officiële naam van het bos is Nieuw Leeuwenhorst en het is het restant van een oud landgoed  De herkomst van de naam ‘Leeuwenhorst’ is niet in documenten te vinden; wel is bekend dat het grote landgoed in bezit was van een abdij, die in de dertiende eeuw is gebouwd en die is verwoest bij het beleg van Leiden in de Tachtigjarige Oorlog. De abdij was gelegen bij het riviertje de Leede, en men neemt aan dat het bos eromheen (de ‘horst’) Leedehorst werd genoemd, wat verbasterd werd tot Leeuwenhorst.

Op dit oude gedeelte van Nieuw Leeuwenhorst is de Koepelberg. Een duidelijk herkenningspunt en een overblijfsel uit het verleden. Het is een bergje van niks maar toen ik klein was en als dan de bomen vol in blad stonden vond ik het altijd spannend om daar naar boven te gaan.

Juist zonder blad is de grilligheid van deze boom mooi te zien.

De Spiegelvijver is doet nog steeds wat hij belooft. Hij vertoont het spiegelbeeld van het landhuis Dijckenburch. Dit landhuis is voor mij onlosmakelijk verbonden met het Rooie Bos. Ik vertel er eerdaags wat meer over.

Langoed Leeuwenhorst maakt tegenwoordig onderdeel uit van het Nationaal Park Hollandse Duinen en wordt beheert door Zuid-Hollands Landschap. Het parkachtige deel rond de Spiegelvijver is kortgeleden in zijn oude luister hersteld en dat was duidelijk te zien, het zag er heel goed uit. Gewoon een fijn idee dat zo'n plek waar je als kind graag kwam nu goed onderhouden wordt.

Vlakbij de ingang aan de Gooweg kant ligt nog deze grote vijver. Oudste broer ging er weleens stiekem vissen, volgens mij mocht het toen al niet. 😉

Reacties

Emie zei…
Heerlijk om de plekken uit je jeugd weer eens door te wandelen. Wij proberen elke week op een voor ons onbekende plek te wandelen en misschien gaan we deze dan ook eens doen.
In de weer zei…
Het is wel heel fijn dat we mooie jeugdherinneringen hebben Marthy, niet iedereen zal dat kunnen zeggen. Lijkt me zó erg.
Zo leuk om door je ogen van nu te kijken naar zo'n plek uit je jeugd.
miekequilt zei…
Wat prachtig daar.
Heerlijk down memory lane, en zo mooi daar ook!!
Elizabeth zei…
Ik wist niet dat het daar zò mooi was!
Marleen zei…
Wat een prachtig landgoed. Fijn dat het zo goed onderhouden wordt.
Sjoerd zei…
Ik dacht meteen aan een beukenbos bij dat rooie bos. Mooie omgeving daar. Zo kun je wel wat uurtjes doorbrengen.
Lida zei…
Van het rooie bos heb ik nooit gehoord. Dijckenburg is voor mij onlosmakelijk verbonden met "we gaan naar de eendjes".
Marthy zei…
Leuk Lida want ik weet van vriendin Stan dat ze Dijckenburg daar ook zo noemden.
Marlou zei…
ha Marthy,

altijd fijn om zo'n nostalgische wandeling te maken.
Noordwijk... ik ga er eens naar toe. Naar het rooie bos...

groetjes!