Met niet al te best weer liepen we gisteren weer een etappe van het Zuiderzeepad, van Hulshorst tot net voor Elburg. Onderweg met de auto hadden we alles al gehad, regen, natte sneeuw en hagel dus we trokken maar direct de regenbroeken aan. Die zijn gemaakt van goed ademend materiaal zodat je ze makkelijk een dag aan kunt hebben zonder er last van te krijgen. Ook dragen wij goede buitensportjassen die geen druppel regen doorlaten. Aldus gingen we op pad. Het was natuurlijk wel mooi, het heidegebied waar we door liepen was van een adembenemende schoonheid maar het had wat droger mogen zijn.
Eigenlijk hebben we de hele dag natte sneeuw gehad met misschien een paar keer een kwartiertje droog weer. Er waren wel prachtige luchten boven de polder te zien. Aan de rand van Nunspeet konden we gelukkig in een mooi verbouwd treinstationnetje lekker koffie drinken met overheerlijk huisgemaakt appelgebak. Toen we gisteravond vanuit ons overnachtingsadres wilden gaan eten was er inmiddels dik 10 centimeter sneeuw gevallen wat er vanmorgen uitzag als een witte natte brij, dat zou glibberen en glijden worden. Op de koop toe begon het ook nog eens keihard te regenen vlak voordat we zouden gaan wandelen. Het besluit was snel genomen, er werd vandaag niet meer gelopen, we gingen naar huis. Voor het eerst in mijn wandelgeschiedenis (en die is lang) brak ik een tocht af wegens het weer maar het risico op valpartijen door gladdigheid en slecht zicht werd te groot. Mijn lijf is me te lief, geen behoefte aan een botbreuk.
Eigenlijk hebben we de hele dag natte sneeuw gehad met misschien een paar keer een kwartiertje droog weer. Er waren wel prachtige luchten boven de polder te zien. Aan de rand van Nunspeet konden we gelukkig in een mooi verbouwd treinstationnetje lekker koffie drinken met overheerlijk huisgemaakt appelgebak. Toen we gisteravond vanuit ons overnachtingsadres wilden gaan eten was er inmiddels dik 10 centimeter sneeuw gevallen wat er vanmorgen uitzag als een witte natte brij, dat zou glibberen en glijden worden. Op de koop toe begon het ook nog eens keihard te regenen vlak voordat we zouden gaan wandelen. Het besluit was snel genomen, er werd vandaag niet meer gelopen, we gingen naar huis. Voor het eerst in mijn wandelgeschiedenis (en die is lang) brak ik een tocht af wegens het weer maar het risico op valpartijen door gladdigheid en slecht zicht werd te groot. Mijn lijf is me te lief, geen behoefte aan een botbreuk.
Reacties
Maar er komen vast nog wel mooie dagen om je tocht af te kunnen maken.
Schitterende onderste foto!