Bij het vertrek 's morgens uit Schoonloo liet deze bank ons weten hoeveel kilometers we nog voor de boeg hadden voordat we in Maastricht waren. Wij nemen het voor kennisgeving aan want wij wandelen niet alleen met de voeten maar ook met hart en ziel, er valt onderweg zoveel te zien en te beleven.
Deze dag ook weer veel bos maar daardoor ook weer paddenstoelen. Het weer was minder, we hebben twee keer behoorlijke buien gehad maar de meeste tijd liepen we droog.
We liepen hier door Boswachterij Schoonloo, tussen 1920 en 1930 aangeplant.
De heideontginningen waren werkverschaffingsprojecten en dat loodzware werk ging met de hand. Stenen en veldkeien die naar boven kwamen werden onder andere gebruikt om de boswegen te verharden. Het liep niet prettig vonden wij.
De Kijl, restanten hoogveen en natte heide met vennen. Hier graasden Schotse hooglanders.
Dit is het Pieterpadmonument, het staat op een heuvel met een mooie bomenrij erachter. Het is opgericht ter ere van de Groningse Bertje Jens (1913-2009) en de Tilburgse Toos Goorhuis-Tjalsma (1915-2004). Deze twee dames zijn de ontwerpers van het pad en zij deden dit uit onvrede over het gebrek aan langeafstandswandelpaden in Nederland.
Nivon
had in 2009 al 250.000 gidsen van het Pieterpad verkocht. Op basis van de
ervaring dat elke gids gemiddeld door vier personen wordt gebruikt, becijferde
de vereniging dat er toen al ongeveer een miljoen mensen het Pieterpad hebben
bewandeld.
We
zijn nu 10 jaar verder en het Pieterpad is nog steeds ongekend populair. Het
valt op dat er meer mensen lopen dan op andere langeafstandspaden.
18
oktober 2019
Reacties
Ik ga de boekjes zeker nog eens gebruiken! Prachtige natuur hebben wij in Nederland moeten we zuinig op zijn.
Een plateau voor de beide dames, dik verdiend. Maar ook hulde voor alle wandelaars!