Er werd gisteravond in het weerbericht na het achtuurjournaal gesproken over vederwolken en dat leek verdraaid veel op wat ik een paar dagen geleden had gefotografeerd. Ik had me die middag net met een dikke pil op mijn ligstoel in de tuin geïnstalleerd toen ik eerst even om me heen keek voordat mijn boek mijn aandacht op zou eisen. Meteen vielen de wolken me op, ik vond ze zo anders, anders dan normaal laat ik maar zeggen. Toch maar even naar binnen gelopen om mijn fototoestel te pakken en ik maakte een paar foto's. Ik was die foto's eigenlijk al weer vergeten tot gisteravond.
Vederwolken, ik heb het even opgezocht, zijn zeer hoog drijvende wolken die er uit zien als
katoenvlokken, pluimen of vederen, in regelmatige strepen aan de hemel verdeeld.
Onder de hoge wolken vallen cirruswolken en die bestaan voornamelijk uit ijs en komen voor op 6
tot 12 kilometer hoogte. Ze zien er soms uit als windveren of sluierwolken, zo
dun dat ze het zonlicht nog doorlaten.
Reacties
Lie(f)s.