Sprookjesbos

We maakten een wandeling in het Bois de Païolive, een kalkplateau met rotspartijen en bossen waarin veel zomereiken en steeneiken voorkomen. Het gebied ziet er soms buitenaards uit. De rotsen en kleuren zijn sprookjesachtig. Erosie is de oorzaak van de buitenissige vormen van de diverse rotsformaties.

Je wandelt tussen waanzinnig gevormde rotsen die overal lijken te zijn neergesmeten. Het landschap is ruw, maar heeft toch niet zo heel veel hoogteverschillen. Wij liepen een wandeling van 4 kilometer maar deden er meer dan twee uur over. Dat kwam door het ongelijke terrein en zeven fotografen.

Bij elke nieuwe wending in het pad word je weer verrast. Prachtig zijn de vergezichten op de gorges du Chassezac.

En dan gaan al die fotografen los, we bleven knippen om dat prachtige gezicht op de rivier op een zo goed mogelijke manier vast te leggen.

Je kunt beter geen hoogtevrees hebben, ik bleef in ieder geval bij de randen vandaan.

Even snel een foto en dan weer een paar stappen terug.

Bemoste stenen, vreemde, mysterieuze rotsformaties en een feeërieke sfeer tussen honderden eikenbomen, echt een sprookjesbos.

Het gebied is meer dan 16 vierkante km en ligt zuid-oostelijk van Les Vans, boven de Chassezac, een zijrivier van de rivier de Ardèche. Er zijn verschillende kleuren wandelroutes uitgezet van verschillende lengtes.

Dit oude bos ligt in een beschermd gebied en is rijk aan planten en diersoorten.

Ik had deze wandeling niet zonder hulp kunnen maken. Mart trok me vaak omhoog en steunde me als ik een grote stap naar beneden moest doen. Iedereen was blij toen we bij de parkeerplaats waren, het was een pittige wandeling en bovendien was het ook nog eens erg warm.