Doorgaan naar hoofdcontent

Het wrede paradijs

Naar aanleiding van een blogbericht van Bertie ging ik afgelopen weekend in mijn boekenkast op zoek naar het boek 'Het wrede paradijs' van de Friese schrijver Hylke Speerstra. Ik las het een paar jaar geleden en zoals je dat met sommige boeken hebt, ik denk nog er nog vaak aan. Speerstra vertelt in zijn boek over Friezen die in de jaren na de Tweede Wereldoorlog hun heil gingen zoeken in een ver vreemd werelddeel, moe van de uitzichtloze situatie in Nederland. Veel van deze mensen waren nooit verder weg geweest dan hun volgende dorp. Over die grote overgang, het harde werken om een bestaan op te bouwen wat niet bij iedereen succesvol werd en de heimwee bij velen gaat dit boek. Ik vond het ontroerend mooi en wilde het graag nog eens lezen. Dan zal ik het opnieuw moeten kopen of uit de bibliotheek halen, ik kan het nergens meer vinden, heb trouwens al meer gezocht. Waarschijnlijk heb ik het ooit uitgeleend en niet meer teruggekregen. Wat ik nog wel tegenkwam is een ander boek van Hylke Speerstra, 'De Oerpolder'. Dat gaat over het negentiende-eeuwse leven in een kleine dorpsgemeenschap  in Friesland. Ook heel mooi. 

Reacties

Wieneke zei…
Ik vond het wel leuk om Het wrede paradijs in het Frysk te lezen. Het tempo is dan wel ietsje lager, ongeveer net als bij een Engels boek. Die mensen moesten het helemaal zelf doen, hooguit met wat hulp van familieleden. Diep respect.
Marthy zei…
Ja, de meeste van zijn boeken zijn eerst in het Fries geschreven en later vertaald naar het Nederlands. Goed van jou dat jij deze mooie taal kan lezen.
Dat vind ik zulke dappere beslissingen. Weg van huis, haard en familie en proberen een nieuw bestaan op te bouwen.
KnutzEls zei…
Mee eens. Want wat doe je als het gaat kriebelen en je weer terug wilt. Ik ga gauw bij de bieb vragen of ik het kan lenen.
Marthy zei…
Er was vaak geen geld om terug te gaan, Els. Moet je je voorstellen wat dat dan betekent. Ik ben benieuwd hoe je het vindt.
Ageeth Mooij zei…
Fascinerende verhalen vol bijzondere keuzes en schrijnende gebeurtenissen en omstandigheden. Ik heb gelijk gereserveerd in de bibliotheek. Ik hou van de geschiedenis in het klein, verhalen van mensen.
Sjoerd zei…
Het lijkt me erg eenzaam als je daar aankomt na de grote plas te zijn overgestoken... Als ik dat in het Frysk moet lezen heb ik waarschijnlijk een paar hoofdstukken nodig voor ik er een beetje inzit.
Marthy zei…
Dit zijn echt verhalen van mensen, Ageeth, soms heel aangrijpend.
Marthy zei…
Je hoeft het niet in het Fries te lezen, hoor Sjoerd. Het is gewoon in het Nederlands vertaald.
Jan uit Perth zei…
Ik bezoek als vrijwilliger wekelijks -van oorsprong Hollandse- bejaarden, die in de vijftiger jaren hier naar Australië kwamen om een nieuwe toekomst op te bouwen. Ik luister naar hun prachtige en leerzame verhalen -het was niet altijd makkelijk- en heb grote bewondering; ben altijd dankbaar na zo'n bezoek :-)!
Bertiebo zei…
Ik ga nu meteen kijken of het in mijn bieb is. En zo niet schrijf ik het op de lijst van boeken waar ik op een rommelmarkt of kringloop naar kan zoeken. Dank voor de tip alvast
Marthy zei…
Dit onderwerp fascineert me al jaren. Toen ik nog heel jong was hebben mijn ouders ook voor de beslissing gestaan om te gaan emigreren. Naar Nieuw-Zeeland waar mijn vaders jongste broer inmiddels zat. Het is uiteindelijk niet doorgegaan, ze durfden het toch niet.
Onliemie zei…
Lezen is hier nog steeds een probleem... te weinig tijd. Wel gek dat jouw legoblogverhaal niet opent? Of is het nog in de maak? Ik zie het in mijn volgerslijst maar kom telkens weer op dit bericht? Foutje?
Ja, mij ook. Man en ik zijn begonnen in Beverwijk en daarna Heemstede en Hoofddorp. Dat was 2,25 uur rijden van onze familie. Toen we eenmaal kinderen kregen vond ik dat al ver. Laat staan het buitenland.... En toch denk ik dat we dat ook zouden redden. Als je met je gezin bent, kun je veel aan. En tegenwoordig zijn de communicatiemiddelen zo verbeterd.
Marthy zei…
Wat goed dat je dat doet Jan. Ik begrijp wat je bedoelt. Toen wij jaren geleden met een camper door Nieuw-Zeeland trokken gebeurde het wel dat wij oudere Nederlanders tegenkwamen die het heerlijk vonden om een praatje te maken met mensen uit hun oude vaderland. Wij namen daar telkens ruimschoots de tijd voor omdat we het prachtige verhalen vonden.
Marthy zei…
Dit boek ga jij mooi vinden en ik denk dat het nog wel in de bieb te krijgen is, Bertie.
Marthy zei…
Te vroeg gepubliceerd, het Legobericht moest nog een dagje wachten.
Marthy zei…
Wij hebben in het verleden ook plannen gehad en ook ik denk dat we het wel gered zouden hebben.