Doorgaan naar hoofdcontent
Op de blog van mijn geboorteplaats Noordwijk vond ik deze serie foto's van het 'Hof van Holland', genoemd als de oudste herberg van Nederland. In mijn jeugd was het nog steeds een hotel-restaurant. Ik ben er vlak achter geboren en bracht daar mijn jeugd door. Een stukje verder in de straat had mijn vader een terreintje waar hij varkens, konijnen en kippen hield. Dat grote gezin moest tenslotte wel eten. Groenten teelde hij op het land wat hij pachtte voor het kweken van bollen, dat was buiten het dorp. Maar ik wil even terugkomen op die varkens, want die moesten ook eten en dat kwam voor een groot deel uit de keuken van het restaurant van het 'Hof van Holland', de etensresten wel te verstaan. Dat werd in de keuken allemaal in een grote ton gegooid die opgehaald werd door ons, de kinderen. Op een dag was ik samen met mijn zus, die uit Drenthe, aan de beurt om dat te doen. Bij de keuken werd de ton door iemand van het personeel op het onderstel van een kinderwagen gezet waarmee we naar huis reden. Hoe het kwam weet ik niet meer, we zullen wel aan het stoeien zijn geweest maar onderweg kieperde de ton van het onderstel en meer dan de helft van de inhoud lag op straat. Met een halflege ton thuiskomen durfden we niet en die troep op straat laten liggen dat deed je niet in die tijd. Ik geloof dat we er weinig woorden aan vuil hebben gemaakt, wel onze handen waarmee we alles terug hebben geschept in de ton. Thuis onze handen gewassen en niets verteld.
Reacties
Fijne dag Marthy,
liefs,
Mirjam