Doorgaan naar hoofdcontent

Dag 3 Saint-Côme-d'Olt - Estaing 22 km (2)

Het laatste dorpje voor Estaing is Verrières, piepklein maar o zo mooi. Het lijkt wel of de tijd hier heeft stil gestaan.

Een moestuin, daarachter een beeldschoon kerkje en nog een klein kasteeltje. En dat allemaal in een dorpje van niets.

Dan naderen we Estaing, een stadje wat ook weer aan de Lot ligt. Het heeft maar 1000 inwoners waaronder een hele bekende. Het kasteel wat daar boven het stadje uittorent is namelijk van een voormalig president van Frankrijk.

Ik duik even met jullie in de geschiedenis van Le Chateaux d’Estaing en zijn familie
De oorsprong van het kasteel gaat terug tot de 12e eeuw, waar een voorvader op de derde kruistocht ging met Richard Leeuwenhart. In deze tijd verkregen ze het recht om 3 (koninklijke) lelies in hun wapen te dragen.
De laatste “echte” d’Estaing was Admiraal Charles Henry d’Estaing die onder de Guillotine lag in 1794 tijdens de Franse revolutie (na voor Marie-Antoinette getuigd te hebben!).

Hoe kan het dat er tegenwoordig weer een familie d’Estaing is?
De familie Giscard behoort al eeuwen tot de hogere lagen van de staat met aristocratische pretenties. Laat nu Lucie Madeleine d’Estaing, zuster van de onfortuinlijke admiraal, 2 erkende bastaarddochters hebben gebaard van Lodewijk XV. De Giscards stammen via de vrouwelijke lijn hier vanaf. In 1922 kreeg de vader van Valéry toestemming de naam d’Estaing toe te voegen (handig dat zijn broer in de beoordelingscommissie zat!).

Valéry Giscard d’Estaing, de gewezen president van Frankrijk (1974 – 1981), koopt met broer Olivier in 2005 het kasteel d’Estaing van een religieuze zusterorde. Naar men zegt ver beneden de prijs. Het scheelde dat Olivier hier burgemeester was geweest en men het kasteel aldus uit buitenlandse handen wist te houden!  De verkoop was goed voor een behoorlijke nationale rel. Het kasteel had jaren lang dienst gedaan als school, bejaardenhuis en créche en werd zonder het te koop had gestaan verkocht. De verkopende partij klaagde over de lage prijs. En daar zit wel wat in want een heel kasteel voor iets meer dan vijf ton is inderdaad een koopje. Helemaal als je bijna het zelfde bedrag aan subsidie krijgt om het op te knappen.

We hebben het kasteel niet bezocht want daar werd nog een behoorlijke toegangsprijs voor gevraagd. Nodig om de restauratiewerkzaamheden te bekostigen 😉.

Het kerkje achter het kasteel was mooi, dat bezochten we nadat we lekker hadden gedoucht. We hadden weer een fijn onderkomen voor de nacht, ik kon daar een wasje draaien en de eigenaresse van de gîte wilde het nog wel even in de droger stoppen. Toen we terug kwamen van onze wandeling door de stad stond ze onze kleding netjes op te vouwen! De schat.

En ze vertelde ook dat er nog een Nederlandse gast was gearriveerd. We maakten kennis met Joke en omdat er in deze gîte geen warm eten mogelijk was zijn we  's avonds met zijn drieën uit eten gegaan.
Veel gepraat natuurlijk en heerlijk gegeten.

25 september 2019

Reacties

Sjoerd zei…
Dit soort dorpjes missen we inderdaad hier in Nederland. Hier wordt alles gesloopt en meteen afgebroken.
Marthy zei…
De huizen in deze dorpjes en kleine stadjes zijn allemaal in prima staat en er staat geen nieuwbouw tussen.
Wat een leuke plaat(s)jes! Zo mooi dat dat er allemaal nog is (en de 3e foto springt eruit voor mij).
Anja zei…
Mooi verhaal, mooie dorpjes, dank je dat we weer even mochten mee wandelen en op deze manier mochten mee genieten!
miekequilt zei…
Prachtig daar. Heerlijk om nog even te genieten van het mooie Franse land.
Bertiebo zei…
Mooi verhaal. En wat mooi daar!
Mooi oud. Ze zijn aan mij wel besteed deze prachtige foto's.
Onliemie zei…
Weer een zalige dag met dan op de koop toe een gezellige afsluiter. Jullie zijn gelukzakken. Dat weet je toch?
Marthy zei…
Bofkonten zijn we en dat beseffen we heel goed .
In de weer zei…
Ik heb weer genoten Marthy.
Griemmank zei…
Ben even aan het inhalen hier. Weer een schitterende tocht met dito foto's, Marthy. Het is allemaal weer vastgelogd, he? ;-)
Marthy zei…
Later een blogbericht maken over zo'n tocht heeft zijn voordelen, je beleeft het allemaal opnieuw.
Groot gelijk: laat dat kasteel maar het kasteel blijven, het kerkje ziet er net zo mooi uit. En wordt betreden door gewone mensen. Dat elitaire wereldje lijkt me koud en niks. Zo leuk dat Joris en ik daar hebben gefietst. Ik krijg ook zin in oude vakantieboeken te duiken!
Lieve groet
Marthy zei…
Wij hebben echt zitten genieten boven dat oude vakantieboek, moet ik meer doen deze winter, zo leuk.
Elizabeth zei…
Natuurlijk is Nederland ook mooi, maar Frankrijk ... Je kunt daar nog zoveel ontdekken en alles is gewoon gelaten zoals het is.. Wat een charme!