Doorgaan naar hoofdcontent

Weer thuis en weer online

Gisteren tegen de avond zijn we na een dag reizen thuisgekomen. We hebben twaalf dagen gewandeld en in die twaalf dagen hebben we ontzettend genoten. Van de natuur en het prachtige landschap, van de mooie dorpjes en steden, van de mensen die we ontmoet hebben er dat waren er veel en van het lekkere eten wat ons iedere avond in de gîtes werd voorgeschoteld.

We hebben in die twaalf dagen ongeveer 250 km gelopen en zijn gestopt in Cahors. Dat is een grote stad met een treinstation, misschien makkelijk om er volgend jaar heen te reizen als we onze route weer oppakken. We namen uit Cahors een pendeldienst die ons terugbracht naar Aubrac waar we begonnen waren en onze auto hadden achtergelaten. Als we nog een dag of twee verdergelopen waren hadden we van twee verschillende pendeldiensten gebruik moeten maken en dat werd wel erg ingewikkeld.

Verdwalen op deze route is bijna onmogelijk, overal kom je tekens tegen. Voor de kerk in Estaing zagen we de bekende schelp zelfs in het plaveisel afgebeeld. De Route le Puy of te wel de Via Podiensis is tevens de GR 65 en erg bekend en geliefd in Frankrijk. Men noemt het de mooiste route op weg naar Compostella en veel Fransen lopen hem in het weekend of in vakanties.


 Deze tekens zie je meestal in de wat grotere plaatsen.

 Natuurlijk lopen we wel eens over de weg en dan staan er deze borden om de automobilisten te waarschuwen dat ze wandelaars tegen kunnen komen. Weinig kans hoor dat je aangereden wordt want op die kleinere asfaltwegen waar we soms op liepen kwam je bijna geen auto tegen.

 Wandelaars afgebeeld op het asfalt.

 In de kleine plaatsen leven veel mensen zich uit om een leuk teken te plaatsen, we hebben op dat gebied heel wat hobbywerk gezien.

Maar dit vond ik  toch wel de allerleukste. Een kunststof plateautje waar het voorverpakte vlees op ligt werd beschreven met een stift. Met een paar spijkers tegen een houten paal bevestigd. 
Hoe bedenk je het!

Reacties

anja zei…
Nou, we zijn allemaal reuze benieuwd naar wat je allemaal te vertellen hebt, ik heb van dit eerste bericht alweer zitten genieten!
Ah jullie zijn lekker aan het uitrusten en aan 't nagenieten? Wat leuk hoe de mensen daar meeleven met de wandelaars.
Marthy zei…
Nou…..uitrusten?
Marthy zei…
En ik heb toch veel te vertellen, Anja!!
Sjoerd zei…
Volgens mij komen nu de verhalen bovendrijven...
miekequilt zei…
Wat een mooie tocht, Marthy. Fijn dat jullie er weer zijn.
In de weer zei…
Fijn dat jullie weer gezond en wel thuis zijn.
Mooie prestatie geleverd, respect voor jullie allebij.
Geweldig leuk al die aanduidingen onderweg.
Marthy zei…
Ja, ik heb veel te vertellen, Sjoerd en zelfs nog een auto voor jou gefotografeerd.
Marthy zei…
Het was echt genieten onderweg, Mieke. We kwamen een brocante tegen, op een zondag maar ik had er geen tijd voor en trouwens, waar had ik het moeten laten, haha.
Marthy zei…
We zijn best wel een beetje trots op ons zelf, Toos.
Fijn dat jullie zo hebben genoten en dat jullie weer heelhuids en gezond weer terug zijn!
Onliemie zei…
Bravo bravissimo! Knap van jullie. En ik heb je ook gemist. :-) (ook een "goed zo"? haha) Kijk al uit naar de verhalen. En dat "isomoschaaltje" is een mooi voorbeeld van recyclage. Hopelijk is het wat bestand tegen het weer .
Marthy zei…
Ik moest dat woord 'isomoschaaltje 'even opzoeken hoor, nooit van gehoord. Of het schaaltje bestand is tegen een winter regen en wind betwijfel ik, maar het idee is te prijzen.
Wat je zegt, dat mensen zich zo uitleven om zo'n aanwijzing te maken. Die op dat vleeswarenschaaltje is grappig, maar die ingelegde schelp is geweldig mooi.
En fijn dat je er weer bent, je bent gemist hier.
Marthy zei…
Die schelp is inderdaad heel mooi en hij lag voor een kerk. Later komt er nog een foto van.
Emie zei…
Fijn dat je weer terug bent, ook in de blogwereld, ik heb je gemist. Benieuwd naar alle verhalen en foto's, dit was alvast een heerlijk begin..
Jan uit Perth zei…
Fijn dat jullie weer heelhuids terug zijn, Marthy, en ook fijn dat die nare gebeurtenis met de ezel je in deze wandeltocht kennelijk niet beperkt heeft. Kijk uit naar je verhalen :-)!
Fijn dat jullie zo genoten hebben. De eerste foto's zijn al prachtig, en ik kijk al uit naar de rest van het verhaal. Heb je blog gemist de laatste weken!
KnutzEls zei…
Fijn, weer veilig thuis. Laat de verhalen maar komen.
Fijn dat je weer terug bent, knap dat jullie dit hebben gedaan
Fijn je weer te lezen. Op en top hergebruik dat laatste plaatje :-) Heel erg bedankt voor je fijne post Marthy. XxX
Annelies zei…
Zag vanmorgen een reactie op die verfpotten van mij en wist meteen dat jullie weer veilig terug op honk waren! Heb trouwens wel regelmatig even op je blog geklikt in de hoop dat je wellicht toch nog een mogelijkheid had gehad om iets te plaatsen. Fijn dat jullie weer zo'n mooie tocht hebben gemaakt en kom maar op met alle mooie verhalen. Lieve groet van ons. (nog steeds in Nederland!)
Om één of andere reden kwam mijn naam niet te voorschijn bij mijn bovenstaande input. Hierbij gecorrigeerd. Michiel
Marthy zei…
Ik ben soms verbaasd waar mijn lichaam nog toe in staat is.
Marthy zei…
Ik vond het vervelend dat ik niet op jouw blog kon reageren in de voor jou verdrietige periode. tijd
Marthy zei…
Ze komen hoor Els.
Marthy zei…
Het was fijn om te doen, Inge.
Marthy zei…
Leuk dat mensen dat verzinnen hè.
Marthy zei…
In rust trekt het weefsel rond de plek nog wel maar met lopen heb ik totaal geen last, Jan.
Marthy zei…
Het was soms echt onmogelijk om foto's te laden, op sommige plekken was er helemaal geen internet. Frankrijk is beslist nog niet helemaal voorzien van de moderne communicatiemiddelen.
Vera zei…
Welkom terug Mart en Marthy, heel fijn dat alles goed verlopen is en leuk dat ik weer mee kan genieten
Tararaboemdiejee! Jullie zijn weer thuis en hebben en onderweg fijn gehad. De foto van de schelp in het natte plaveisel is prachtig. Al die tekens onderweg, wat zal dat een gevoel van saamhorigheid geven.
Ik ben vooral blij dat alles goed is gegaan. Knap, dat je lichaam zo snel herstelde. Dat betekent dat je méér dan gezond bent.
Marthy zei…
Alles is tot volle tevredenheid verlopen, Vera, totaal geen problemen.
Marthy zei…
Ik ben dan ook meer dan blij dat mijn lichaam dit nog allemaal kan, Mirjam. Want dit is geen lichte route te noemen.