Dit zijn de immens grote deuren van de Lasloods, de 'kathedraal van NDSM'. Reusachtige scheepsonderdelen werden hier in elkaar gelast die dan als schip of romp naar buiten kwamen
rollen. Klaar voor de helling, klaar voor het water. De rails door de loods en
de nog werkende productie kranen herinneren aan weleer.
Dit kolossale werktuig is blijven staan, ik herkende het meteen als een wals voor staalplaten, ik heb tenslotte niet voor niets bij een machinefabriek gewerkt waar grote machines werden gemaakt.
In 2020 staat deze reusachtige loods er al honderd jaar en in een deel is nu een kunststad gevestigd. Een culturele
broedplaats met zo'n 85 ateliers en dit beslaat grofweg een derde van de oppervlakte. De andere delen in de loods worden verhuurd voor filmopnames,
fotoshoots, dans-, muziek en theatervoorstellingen, exposities, veilingen,
bedrijfs- en dancefeesten, markten, congressen en zo verder.
Amsterdam
Noord schrijft in 1999 een prijsvraag uit voor een culturele bestemming van de
NDSM loods, dit plan won en toen is het balletje gaan rollen.
Jaren van overleg, plannen en ontwerpen zijn hier aan vooraf gegaan. Onder het dak en de gevels van de loods werden nieuwbouwcasco’s gerealiseerd waarbinnen de gebruikers
hun eigen atelier bouwden. In 2007 werd het casco framework opgeleverd. En nu is de kunststad een kleurrijke verzameling van
studio’s en werkplekken aan straten en pleinen.
In de zomer van 2018 zou hier het grootste street art museum
ter wereld haar deuren openen maar die opening is uitgesteld. De renovatie,
vooral die van het dak van de lasloods bleek ingrijpender dan verwacht. Het
museum telt al een collectie van 150 werken en als dat eenmaal opgesteld is in
deze geweldige loods ga ik zeker kijken. 19 november 2019
Reacties