Dit kleine intieme parkje vond ik in Heusden waar ik een doorgang tussen huizen in liep en toen hier op uitkwam. Omgeven door een oude tuinmuur, een stilte plek.
Het parkje lig voor het Gouverneurshuis waarin een museum is gevestigd wat het verhaal van Heusden vertelt.
Vlak voor het museum staat dit kunstwerk wat de slachtoffers herdenkt van de Stadhuisramp in Heusden.
Terwijl de geallieerden oprukten in Brabant, zochten de
Duitsers hun heil achter de Bergsche Maas, een nieuwe linie. Zij bliezen de
hoogste punten, het stadhuis van Heusden en twee kerktorens op. Dit
deden ze ook nog op andere plekken, om zo te voorkomen dat de geallieerden hoge
gebouwen als uitkijkposten konden gebruiken nadat ze zich over de Maas hadden
teruggetrokken.Dat we maar mogen blijven herdenken.
Reacties
Op de gezichten van de mensen om ons heen kunnen we het niet aflezen, want Nederland herdenkt voor de tweede keer thuis.
En voor wie of voor wat..
Om nooit te vergeten Marthy
prettige dag
Die tuin is een mooie plek.
Steeds weer.
Elk jaar weer...
Natuurlijk, het mag niet vergeten worden.
Met Bo had ik het nog even over het voorlezen van een gedicht.
Zij mocht dat enkele jaren geleden doen, via de scouting, bij het monument hier in het dorp.
Helaas gingen die herdenkingen nu in een sobere vorm, maar er werd wel herdacht.