We toerden gisteren met prachtig weer over het vulkanisch plateau van Coiron. Het plateau loopt van de Col de l’Escrinet, toegangspoort tot het zuidelijke gedeelte van de Ardèche en de verbindingsweg tussen Privas en Aubenas tot aan Villeneuf-de-Berg waar de drukte van het toerisme in de Ardèche begint.
De foto is gemaakt vanaf de Col de l'Escrinet met daaronder de weg die naar Aubenas daalt.
Het plateau van Coiron is de streek van het basalt, van versteende lava. Het vulkanische massief is 450 tot 750 meter hoog en omringd door zwarte kliffen. Geologisch gezien zijn ze 7 tot 8 miljoen jaar geleden ontstaan.
Wat dan opvalt aan deze ruïne zijn de donkere, bijna zwarte stenen, dat komt van de lava.
De huizen hier zijn er allemaal van gebouwd en ze maken op mij altijd een wat sombere indruk.
De terrassen van de Coiron zijn ideaal voor wandeltochten en anders als in onze omgeving ook geschikt voor veeteelt. Kijk deze mooie koeien het maar eens naar hun zin hebben op hun hoge plek.
Stil is het daar, kleine dorpjes, prachtige natuur en meer eigenlijk niet dus ongeschikt voor massatoerisme.
De bermen zijn een feest om te zien, zoveel soorten bloemen, zoveel kleur.
De combinatie met wat donkerder geel is ook mooi.
Een mooi kerkje, zomaar langs de weg. Alleen een oude schuur in de buurt.
In het voorjaar, van eind januari tot eind mei is het plateau van Coiron en dan in het bijzonder de Col de l' Escrinet een kruispunt voor duizenden trekvogels die er voor kiezen om het Coironmassief op het laagste punt over te steken. Er is een telpost waar in die maanden dagelijks geteld wordt. Jaarlijks worden er ongeveer 120 soorten waargenomen. Voor de liefhebbers, kijk hier even.
Ik was al klaar met mijn blogbericht toen ik dit volgende nog vond op internet. Had ik er maar gestaan, daar op de Col de l'Escrinet.
De Bird Protection League (LPO) voert tellingen uit tijdens
migraties. De medewerker op de Col de l'Escrinet was getuige van een uitzonderlijk
moment afgelopen 24 maart: een vlucht van meer dan 700 witte ooievaars die rond 10.30
uur uit het zuiden kwamen. Een moment om nooit te vergeten schrijft de LPO
deze vrijdag "deze vlucht werd opgesplitst in drie groepen die de ene na
de andere de pas passeerden, lange minuten waarin de ooievaars overvlogen in een
stilte bewoond door het enkele slaan van hun vleugels ... magie!"
Reacties
En dan vind je de huizen van zwarte steen somber, en je donkere blog niet? :) Sorry, ik wil me niet bemoeien met jouw keuze, maar ik hou meer van licht. Maar ik kom toch graag bij je lezen, hoor!
Het blijft genieten van die mooie natuur hier, of het nu lopend is of met de auto.
En zo via jouw foto’s genieten wij weer mee van dat stukje Ardèche!
Gave toertocht heb je gemaakt!
Het zal een prachtig schouwspel zijn geweest al die overvliegende ooievaars
Ik vind het toch fascinerend om me te verdiepen in het gedrag van trekvogels wereldwijd, hoe slim die beesten te werk gaan. Het in een grote groep vliegen geeft ze ook bescherming tegen roofvogels, van dat soort zullen er ook veel op de uitkijk zitten boven het Coironmassief.
Maar jullie genoten weer van een prachtige route. Bedankt voor het delen!