Na bijgepraat te zijn met onze buurtjes liep ik langs het het pad het dorp uit. Een paar meter verder stond ik al stil en boog voorover om dit plantje beter te kunnen zien. Het rook sterk naar uien, dit moet vogelmelk zijn, een bolgewasje. Nog nooit eerder gezien hier, wat leuk.
Ja, het is genieten hoor, zo'n wandelingetje maar je moet wel goed kijken want er staat zoveel.
Dit kruipend zenegroen bijvoorbeeld kom ik hier niet vaak tegen, een prachtig plantje zo dichtbij.
Op hellingen die goed in de zon liggen knalt het geel van de brem je tegemoet. Nog even en alle hellingen staan in bloei, dan is dit gedeelte van de Ardèche een gele zee van bloeiende brem.
Langs het weggetje boven ons dorp staan veel varens en dan van het soort wat wel een meter hoog wordt. Prachtig hoe zo'n varen zich langzaam ontvouwt.
Dit groeide ook in het wild. Het is een rotsplantje maar welke soort weet ik niet. Maar mooi is het in ieder geval.
Reacties
Ornithógalum heb ik ook in mijn tuintje, spitte het uit tussen de tulpenvelden van bollenboer waar we verbleven, die verafschuwde deze vreemde eend in de bijt tussen de bollen. Komt elk voorjaar wel op in tuin maar slechts één keer met bloemetjes.
Ornithógalum is afkomstig van een oude Griekse plantennaam, die vogelmelk betekent, ornithos=vogel en gala= melk.
Het gele rotstplantje is volgens mij muurpeper, nog niet helemaal in volle bloei.
Bedankt dat ik even mee mocht lopen door het bloeiende paradijsje van het dorp!
Wanneer komen jullie terug voor de 2e prik?
Groetjes en nog genieten van alle lentekleuren. Hier ook de koolzaad en het fluitenkruid volop in bloei.