Nog een stukje GR34

We hadden de hele week mooi weer maar vrijdag, onze laatste dag in Bretagne, kwam het water met bakken uit de lucht. Maar dat was vroeg, we lagen nog in bed. Op ons gemak opgestaan, alvast wat opgeruimd en om half elf was het droog en zag het er naar uit dat wel wel een wandeling konden gaan  maken. Erg prettig, vanuit het vakantiehuis  konden we zo de GR34 oplopen, dat langeafstandspad waarop we deze week naar Pointe du Raz waren gelopen.

De zee trok zich net terug, het strand was nog nat. Op de foto is goed te zien hoe breed dat strand hier is. Begrijpelijk dat dit 's zomers veel badgasten trekt.

Het pad loopt dicht langs de kust dus we hebben goed zicht op de kliffen die de zee insteken en waar de golven op breken.

De begroeing is nog mooi van kleur, een genot om hier te lopen.

Diep onder ons een visser, die moet toch niet bang zijn want hij heeft een behoorlijke klimpartij moeten maken om daar te komen.

Ik haalde hem wat dichterbij met mijn lens, onbevreesd staat hij daar op zijn gemak zijn werphengel uit te gooien.

De verkleurende varens zorgen voor dat mooie roodbruin tussen al het groen.

Hier gaan we weer terug, de lucht begint behoorlijk te betrekken, hopelijk komen we nog droog thuis.

Onze terugweg tekent zich af tegen de helling.

De meeuwen staan in slagorde opgesteld, wachtend waarop?

Daar zijn we verschillende keren op getrakteerd, op zo'n geweldige avondlucht. Vanuit huis te bewonderen!

We hadden een prachtige week in Bretagne, veel gezien, veel gedaan en veel geluk met het weer. En we zijn daar nog lang niet uitgekeken dus wie weet, komen we nog eens terug.