Doorgaan naar hoofdcontent

Bijzonder mens

Onze vriend Jan is overleden. Dat gebeurde in Parijs waar hij woonde maar hij is hier in de Ardèche begraven op het kerkhof van Issmoulenc Église, naast zijn vriend André die daar al meer dan dertig jaar zijn graf heeft. Jan had een tweede huis in Les Peyses, een gehucht schuin boven Le Serret. We raakten al kort nadat wij hier kwamen bevriend met hem en hebben prachtige jaren met hem beleefd. Hij was een levenskunstenaar, niets was hem te gek. Zo kwam hij me eens af halen van de trein en ik moest mijn benen bijna dubbelvouwen omdat zijn auto weer vol troep lag maar tussen die troep lag een zakje van de bakker. 'Eet lekker op' zei hij, 'dit zijn zulke heerlijke gebakjes, die moet je proeven'. Was hij speciaal voor mij gaan halen.

Jan is een paar jaar geleden in Parijs ernstig gemolesteerd door een paar jonge gasten en daar is hij nooit meer van hersteld. Hij raakte steeds meer verbitterd, kwam niet meer naar de Ardèche en nam de telefoon niet meer op, zelfs Jany, onze buurvrouw die heel goed bevriend was met Jan kon geen contact meer met hem krijgen. Ik hoop zo dat hij in Parijs niet eenzaam gestorven is maar hier is hij zonder vrienden en buren begraven. Alleen zijn neef en de partner van zijn zus waren erbij. Wij wisten van niets, hoorden bij toeval pas twee dagen na de begrafenis van zijn dood. We weten natuurlijk niet of hij dit zelf zo heeft gewild maar dit is voor de mensen die om hem gaven heel verdrietig, onbevredigend ook.

Ik hoop dat hij op deze plek in zijn geliefde Ardèche naast Andrè zijn rust zal vinden. 
Een bijzonder mens is niet meer.

Reacties

Emie zei…
Je hebt hem een mooi In Memoriam gegeven. Wat een tragisch verhaal van een bijzonder mens.
Anoniem zei…
Mooi mam, we hebben mooie herinneringen aan Jan. Enorm veel gelachen, gekletst en gedronken 😉

Bas.
Edward McDunn zei…
Wat triest dat hij zijn laatste jaren zo heeft doorgebracht.
Ik herinner me dat je eerder wel eens over hem schreef. Wat een triest einde voor zo'n bijzondere man. Jammer dat jullie niet op zijn begrafenis waren. Maar ik denk hij een prachtig graf heeft, dat houden jullie vast wel bij.
Bertiebo zei…
Je vertelt het zo dat ik hem bijna voor me zie. Wat een tragiek in zo'n leven.
Janny zei…
Wat een tragisch verhaal, jammer dat niemand meer contact met hem kon krijgen, hopelijk is hij niet in eenzaamheid gestorven.
Sjoerd zei…
Tragisch, dat gun je toch niemand om in alle eenzaamheid zo aan je einde te komen.
Anoniem zei…
Je hebt inderdaad wel eens meer over hem geschreven en ook verteld. Verdrietig om hem de laatste jaren niet meer te hebben gezien en nu te moeten horen dat hij overleden is. Maar je hebt vast hele mooie herinneringen aan hem en de kinderen ook, als ik zo de reactie van Bas lees.
Lieve groet, Annelies
Judy zei…
Wat een tragische laatste jaren voor hem. Maar wat fijn dat hij ook zulke fijne herinneringen bij jullie achterlaat.
Floor zei…
Mooie tekst mam, Wat heb we altijd genoten van zijn gezelschap! Hij kon af en toe lekker ondeugend zijn, zeker na een glaasje wijn:)
Jolande zei…
Ach wat triest zijn laatste jaren, maar je hebt een mooi blogje over hem geschreven.
Lies zei…
Zag er een goedlachse meneer uit! Toch tragisch...
Lie(f)s.
In de weer zei…
Hartverwarmend geschreven Marthy.
Wat een verdrietig verhaal! Mooi dat jij hier een kort eerbetoon achterlaat Marthy. xxx
KnutzEls zei…
Pas er niemand meer over je spreekt of aan je denkt, ben je echt dood. Jij houdt hem levend met je verhaal.
Marthy zei…
Mooi gezegd Els. Dank je.
Anoniem zei…
wat een lieve text heb je geschreven over mijn broer. Liefs, Betty van Gool
Anoniem zei…
Dank je wel voor je mooie woorden over mijn broer.
De reacties waren hartverwarmend, eeuwig dank daarvoor. Betty