Doorgaan naar hoofdcontent

Heen en terug naar Privas

Dat heb ik nou altijd met schapen. Voordat ik mijn fototoestel kan pakken beginnen ze al te lopen en zijn ze binnen de kortste keren achter een heuvel verdwenen. Dan kan je toch beter met koeien te maken hebben, die zijn nieuwsgierig en komen altijd naar het hek gelopen waar je dan rustig de dames kan portretteren.

We waren onderweg naar Privas op de fiets waar we een dringende boodschap moesten doen. Onderweg zagen we deze vogelverschrikker staan die door een echte creatieveling gemaakt moet zijn. Er zijn mooie kleurige stoffen gebruikt en de pop is van boven tot onder geweldig uitgevoerd.

Bij Privas pakten we een stukje Groene Route en zagen we dit viaduct, tenminste, ik denk dat dat het is. Kort daarvoor zagen het fietspad afbuigen dus we gaan daar een volgende keer op verkenning.

In Privas ben ik de biowinkel even binnen gelopen voor hun broodmeel wat ik eens wilde proberen. Je kon het daar zelf in een zak scheppen.

Ondertussen hadden we trek in koffie met wat erbij dus en liepen met onze fietsen in de hand naar een gezellig plekje waar we meestal koffie drinken als we in de stad zijn. Alle huizen aan dit pleintje zijn beeldschoon met van die mooie balkonnetjes.

'Dat wat erbij' werden twee appelgebakjes met amandelen, heerlijk natuurlijk en ik kocht ze in een patisserie vlakbij. Een appelflap van bladerdeeg gaat in een zakje, een gebakje gaat in een doosje. Zo hoort dat in Frankrijk.

Op de terugweg kwamen we voordat we flink gingen stijgen langs dit huis. Jaren geleden stonden er op de velden voor het huis allerhande gewassen, fruit en groenten en naast het huis tegen de helling een grote wijngaard. De bewoners, een echtpaar, waren kwekers en altijd bezig als we met de auto deze route namen. Nu zag ik op de heenweg een oude vrouw in de deuropening van het huis staan en op de terugweg zag ik onder een afdak twee stoeltjes en een tafeltje staan. Daaruit put ik de hoop dat haar man ook nog leeft en dat ze samen van hun oude dag genieten na een werkzaam leven.

Reacties

Emie zei…
Wat een fraaie vogelverschrikker. Moet jij ook niet eens zoiets gaan knutselen?
In de weer zei…
Wat een mooie aangeklede gevel heeft de bio winkel Marthy.
willy zei…
ma faiblesse c'est ma gourmandise

een zoete zonde dus

prettige dag Marthy
Janny zei…
Die vogelverschrikker is inderdaad erg leuk, ik zie ook wat cd's hangen, en mooi zo'n doosje voor het gebak.
Elizabeth zei…
O ja, dat mag in Frankrijk hè... Als je ergens koffie drinkt, zelf een gebakje halen bij de bakker en opeten op je terrasje.
Je hebt helemaal gelijk met die schapen! Pas als ze je goed kennen lopen ze niet meer weg...
Anoniem zei…
Als ik leuke foto wil maken van hond of kat ben ik ook altijd net te laat. Gr, Inge
Lies zei…
Kunstige vogelverschrikker! Mooie patisserieverpakking! Een fijne oude dag...
Lie(f)s.
Marthy zei…
Ben niet goed in knutselen, Emie.
Judy zei…
Wat een superleuke vogelverschrikker!
Edward McDunn zei…
De resanten van het viaduct, zijn wél fotogeniek hoor.
Geweldig zo'n biowinkel!
Anoniem zei…
Leuk om dat viaduct binnenkort eens te gaan bekijken. En een gebakje van een echte Franse bakker is Heerlijk.
miekequilt
Jolande zei…
Wat een ontzettend leuke vogelverschrikker. Dat je zelf een gebakje kunt meenemen voor bij de koffie vind ik toch echt geweldig.