Dit is typisch Frankrijk. Zondagmorgen, bijna iedereen loopt met een mandje want er moet nog even naar de bakker gegaan worden. En zonder mandje neem je je stokbrood in een papiertje gewoon mee onder je arm.
Niks geen haast, niks geen stress, je maakt een praatje of gaat zitten op het terras en praat verder. Voor de twee linker mannetjes stopten zo ongeveer het halve dorp, die waren daar wel heel strategisch gaan zitten. Wij zaten er ook, op het terras aan de zijkant maar eerst nam ik deze twee foto's van de overkant van de weg achter de auto van de bakker vandaan. Daar hadden we natuurlijk eerst een chausson au pomme gehaald voor bij de koffie.
We reden al om kwart over zeven van huis vandaan, het was nog heerlijk koel en we genoten van de mooie uitzichten. We namen een weg die boven de vallei loopt, terug gingen we onderlangs.
Een van de weinige ruiïnes die nog in onze vallei staan. Derig jaar geleden waren dat er heel wat meer maar sinds die tijd is er zoveel opgeknapt. Wel een fabelachtig uitzicht vanaf deze plek.
Saint Étienne de Serre in het ochtendlicht met in de verte de bergen van de Vercors. Hierna daalden we sterk af naar Saint Sauveur met een paar scherpe bochten, Mart had me al gewaarschuwd. Mijn hoogste snelheid met afdalen is zo'n 40 km, meer dan genoeg vind ik. Renners in de Tour halen de 100 km!!
Na de koffie reden we door de vallei weer terug en waren om half elf thuis met een kleine veertig km op de teller. Een mooi zondagochtendritje.
Reacties
miekequilt
prettige zondagavond