County Waterford

Ik begin vandaag met een muurschildering die we zagen vanmorgen toen we aankwamen in Waterford, een stad vlakbij onze B & B. Deze stad werd door de Vikingen in 853 gesticht en later uitgebreid door de Anglo-Normandiërs. Het werd een belangrijke Ierse zeehaven. De muurschildering deed me denken aan het boek van Hemingway, The Old Man and the Sea. Dat baseerde ik op die mooie oude kop van de man net als Hemingway ook had en de nabijheid van de zee.

Zonder vooropgesteld plan begonnen we te lopen door de stad, doen we meestal.  Oh nee, we namen eerst een kop koffie, buiten op een terras in de zon. Het plensde van de regen toen we wakker werden en terwijl we voortreffelijk zaten te ontbijten ging het keihard door. Om tien uur zou het droog worden, toen zaten wij al in de auto. En het werd droog en het werd zonnig, de hele dag lang. Alweer een prachtige droge dag.

De mooie kerk op de foto is de Kathedraal of  the Most Holy Trinity, de oudste katholieke kathedraal van na de reformatie in Ierland.

Richard de Clare, 2de graaf van Pembroke, was heer van Leinster en staatsman van Ierland (1130 – 20 april 1176). Net als zijn vader was hij ook bekend als Strongbow. Hij was een Welsh-Normandische edelman en voornamelijk bekend om zijn leidersrol in de Normandische invasie van Ierland.

In 1167 ontmoette Strongbow de verjaagde Dermot MacMurrough, koning van Leinster; deze zocht een Engelse alliantie om de tot zichzelf benoemde hoge koning van Ierland, Rory O'Connor weg te krijgen. Strongbow stemde toe en zou daarbij Dermots dochter Aoife van Leinster mogen huwen.

In de dagen na de inname van Waterford, trouwde Strongbow met MacMurroughs dochter, Aoife van Leinster. Het lijkt allemaal heel romatisch maar de vrouwen in die tijd hadden natuurlijk niets in te brengen. En dan in zo'n koud kasteel wachten op je man die weer ten strijde is getrokken. In ieder geval, het zijn mooie beelden, van brons. Er wordt veel op gezeten, dat is te zien.

Ze zitten ook lekker, dat hebben we zelf ondervonden. Terwijl wij de beelden stonden te bewonderen kwam er een echtpaar aanlopen dat graag op de foto wilde met de beelden. Dat wilde ik wel voor ze doen en daarna vroegen ze of wij ook op de foto wilden. Nou, vooruit dan maar.

Boekwinkels hebben altijd een aantrekkingskracht op me dus ik liep deze even in. Die was zo groot en zo mooi dat ik hier dagen door zou kunnen brengen.

Dit was een hele grote tegel ingelegd met met allerlei kleine materialen. Tik even op de foto, dan kan je het beter zien. Een kunstwerk.

Waterford is een stad met prachtige muurschilderingen, ik heb er verschillende op de foto gezet. Zoals de Ieren een voorliefde hebben voor gekleurde panden houden ze ook van muurschilderingen die meestal een hele gevel beslaan. 

Twintig minuten verwijderd van Waterford ligt Dunmore East, volgens de mevrouw van onze B & B hèt Saint Tropez van Ierland. Daar waren wij we eerlijk gezegd niet nieuwsgierig naar maar we wilden kijken of we er een wandeling konden maken. We hadden geluk, we kwamen stomtoevallig uit bij dit kleine haventje waar aan de andere kant van de weg die er voor liep een klein café zat. Daar aten we buiten in de zon zonder jas een heerlijke tomaten basilicum soep. Ik zag een vergeeld aanplakbiljet van een wandeling en vroeg de aardige man die ons bediende er naar. 'Hiervandaan stijgen naar het pad boven de kliffen, love. In wee uur heen en terug'.

Precies wat we zochten en het was een prachtige wandeling hoog boven de kliffen. Bij het keerpunt in Portally moesten we even flink dalen en daarna stijgen, de knieën protesteerden wel wat maar dat had ik er graag voor over. 

Hier zijn we op de terugweg en na twee uur en 7.5 km waren we weer bij het café waar ook onze auto stond. We wilden er nog een kop thee drinken maar ze waren al gesloten. Die thee hebben we dan maar in onze B & B gedaan.