Zuid-Hollands Landschap is sinds 2005 de eigenaar van deze boezemmolen en dit dankzij de steun van duizenden donateurs. In de jaren daarna is de molen helemaal gerestaureerd en daar waren wij getuige van. Als wij naar Haastrecht, Oudewater of Utrecht rijden komen we altijd langs de molen, we zien hem vanuit de Bilwijkerpolder al vanuit de verte liggen.
Dit is een stompe molen en er is een nieuwe kap op gekomen. De wieken zijn vervangen en het houten scheprad is helemaal
opnieuw in elkaar gezet. Ook is de bedstee in oude glorie hersteld. Een hele operatie en wij zagen het vorderen.
Dit houten scheprad is er door een molenbouwer in 2010 helemaal opnieuw ingezet. Een prachtig staaltje vakwerk.
Iedere zaterdag is de molen te bekijken en draaien de wieken.Dit wordt allemaal gedaan door vrijwilligers waaronder een paar gediplomeerde molenaars.
Onze laatste stop was Het Gemaal De Hooge Boezem achter Haastrecht. Dit gemaal is 150 jaar
geleden in 1872 gebouwd om mensen te kunnen laten wonen en werken onder
zeeniveau.
Het veenweidegebied van West-Nederland is qua waterhuishouding een omgekeerde wereld: de meeste huizen liggen er lager dan de rivieren. Dat is niet altijd zo geweest. Duizend jaar geleden lag alle land nog boven de afwaterende stromen. Hoe heeft dat gebied zo ver kunnen zinken? Welke problemen gaf dat voor de waterhuishouding? Welke vernuftige oplossingen hebben de mensen door de eeuwen bedacht om het water de baas te blijven? En wat is er nodig om in de toekomst de voeten droog te houden? (info: site Gemaal de Hooge Boezem).
Over die problemen, de oplossingen tot nu toe en de onzekere toekomst van dit gebied hebben we met zijn allen zitten brainstormen. De vrijwilliger vertelde dat er veel scholen op bezoek komen wat natuurlijk prima is. De jeugd zal in de toekomst moeilijke beslissingen moeten gaan nemen.
Ik kon het niet laten om even een foto te nemen van Stolwijk op die grote kaart.
Ik zou in mijn kleine kamertje best de vloer bedekt willen hebben met deze kunststof tegels.
Er lag in de ontvangstruimte waar we koffie dronken een stapeltje tweedehandsboeken en voor twee euro kocht ik dit boek. 476 Bladzijden en ik heb het bijna uit. Toepasselijker kan het bijna niet zijn, een boek over de verwoestende kracht van water. De grootste ramp die het naoorlogse Nederland trof.
Ook de Krimpenerwaard werd in die nacht bedreigd en er worden voor mij herkenbare plekken genoemd in het boek.
Ik heb ooit de film gezien maar dit boek is vele malen mooier. Oud maar zeker een aanrader.
Reacties
Lie(f)s.