Dormillouse

Vandaag een tocht met direct aan het begin een flinke stijging naar een klein dorpje.  Er was een zware en een wat minder zware route en met een kleine groep namen we de lichtere route en vertrokken ook nog een half uur eerder zodat we het op ons gemak konden doen. Terwijl we er met de auto heen reden begon het Mart en mij al te dagen, de naam van het dorpje had ook al zo bekend geklonken. Hier waren we afgelopen winter ook geweest en hadden dezefde klim gemaakt naar het bijna verlaten dorpje Dormillouse.

Het stijgen ging prima en boven verheugde we ons op koffie. Jammer genoeg bleek  de gîte gesloten maar het meisje wat er werkte kreeg blijkbaar medelijden met ons en we mochten alsnog op het terras gaan zitten om wat te drinken. Alles in het dorp lag in een totaal ander decor als afgelopen winter toen er bij het ontwaken een flink pak sneeuw was gevallen.

De tocht ging nog verder en ik besloot mee te gaan. Er zou nog wel een flinke stijging volgen maar eerst nog een groot makkelijk stuk. Na die stijging kwamen we bij dit prachtige bergmeer waar zelfs een paar durfallen een duik namen. Ik had geen spijt dat ik mee omhoog was gegaan, wat was dit mooi.

De afdaling ging heel snel en na nog een foto van de waterval en onze groep reden we heel voldaan weer naar de camping. Heerlijke dag gehad met net zoals gisteren prachtig weer.