Met deze man
hebben we afgelopen zondag een leuk gesprek gehad. Tenminste….ik vond het erg
vermakelijk, mijn buurvrouwen dachten er iets anders over. We kwamen hem tegen
tussen een paar huizen toen we net een pad afgedaald waren naar een weggetje. Er
groeide daar tegen een helling heel veel cactussen, sommige stonden in bloei.
De man waarschuwde om er niet aan te komen, als je je er aan prikte kon dat
weleens heel pijnlijk zijn. We raakten met hem aan de praat en in het gesprek
stelde hij de vraag of wij vonden dat Frankrijk nog wel voldoende democratisch
was.
Hij had als snel begrepen dat ik Nederlandse was en ik merkte op dat naar
mijn mening de noordelijke landen van Europa wat meer democratisch waren dan de
zuidelijke want ik voelde aan dat hij de boel een beetje wilde stangen.
Hij was
het helemaal met me eens en gaf me ondertussen
een vette knipoog. Nu houdt vooral Marie-Christine erg van discussiëren dus die
ging er dwars tegen in. Mijnheer zag er misschien niet naar uit maar hij was
beslist niet dom en had bovendien veel humor.
Het ging er behoorlijk fel aan
toe tussen de dames en de heer, ik heb op een gegeven moment maar een eind aan
het gesprek gemaakt, we moesten verder. ‘Een anarchist, dat is het’ zei Marie
even verderop. Jany en Sylvie waren het met haar eens en ik, ik lachte alleen
maar.
Reacties
Wat heb je toch weer altijd veel te verhalen over jullie belevenissen.
By the way: leuke man hoor op je laatste blog. En wat de(internet) sores van de afgelopen dagen betreft: ik hoor je mopperen! Lieve groet