Hier hadden Luuk en Saar zich al de hele vakantie op verheugd, een bezoekje aan het klimpark. De rest van de familie was al meerdere keren geweest en nu hadden zij eindelijke de leeftijd. Aquarock is vlakbij, aan het eind van onze vallei, boven het water van de Eyrieux en tussen de rotsen. Het heeft negen parcoursen en twee mega lange tokkelbanen.
Eerst werd de uitrusting omgedaan door de instructeurs, heel belangrijk want dat moet goed zitten en daarna werd er gemeten hoe lang de kinderen waren. Luuk mocht, net aan, alle parcoursen doen, hij glom van trots. Zijn zus mocht de eerste drie doen, logisch want zij is nog maar vijf.
Toen volgde de instructie waarbij papa natuurlijk hielp. Saar wist al heel snel hoe ze moest omgaan met de karabijnhaken.
Met papa voorop en achter haar opa voelde Saar zich helemaal veilig.
Als enige van de familie doe ik niet mee aan dit klauter, klim en hangwerk, niets voor mij dus ik maak de foto's. Eigenlijk is dat ook niet alles want langs de kant zie je veel meer gevaren. Niet terecht hoor, want het is veilig, ze zijn dubbel gezekerd maar het zijn toch je kinderen en kleinkinderen die al die capriolen uithalen. Maar ik zeur niet want ze vinden dit allemaal reuze leuk om te doen, zelfs die zeventig jarige.
Luuk genoot, dat was duidelijk te merken. Hier had hij de hele vakantie naar uitgekeken.
Toen de grotere de zwaardere parcoursen gingen doen hielp ik Saar met twee parcoursen voor kleinere kinderen. Nou ja, helpen, ik hoefde alleen maar te kijken, mevrouw kon het allemaal zelf wel.
Je ziet het aan haar gezicht, ze is heel geconcentreerd bezig, ze deed werkelijk niets fout. Ondertussen kwam haar broer onder luid gejuich de lange tokkelbaan van 250 meter af.
Iedereen had een geweldige dag gehad, daar waren ze het wel over eens. Vanmorgen vroeg is het spul gaan rijden, ze zijn al bijna in Nederland.
De rust is hier weergekeerd.
Reacties