Toen we laatst terug kwamen lopen van de 'Ronde des Fours', de wandeling langs de ovens zag ik boven me aan een huis dit hele oude bord, ik denk dat het van gietijzer is gemaakt. Ik ben daar al ik weet niet hoe vaak langsgelopen maar heb nooit dat bord gezien, komt waarschijnlijk omdat het erg hoog hangt.
"La Feuille' kende ik niet maar dat kon ik snel terugvinden op een gedetailleerde wandelkaart en Google Maps. En ja hoor, die plek daar heet zo, nooit geweten. Dat is mooi in Frankrijk, de namen van die oude plekken waar wij er ondertussen heel veel van kennen bij ons in de buurt, vaak boerderijen of huizen, blijven gehandhaafd in de systemen. Die wandelkaart bijvoorbeeld is splinternieuw.
Als je hier op het platteland aan het rijden bent en je krijgt zo'n afslagje van niets, een klein landweggetje, zie je van die keurige witte bordjes staan, vaak wel drie onder elkaar die naar die plekken verwijzen. Heel handig als je wandelaar bent want ook in de routebeschrijvingen van wandelingen vindt je deze plekken altijd terug.
Eigenlijk kan je in Frankrijk niet verdwalen. Kijk maar op dat bord, ook in vervlogen tijden werden zelfs de landwegen al aan geduid met een nummer wat ik nog steeds een goed systeem vind.
Reacties