Net zoals verleden jaar organiseerde onze dorpsvereniging dit jaar samen met Pervenche en Intre weer een rondwandeling langs drie broodovens. Het was even wat georganiseer want Mart moest dochter Floor naar het TGV station bij Valence brengen en ik maakte ondertussen een plaat met pizza klaar plus een kruisbessentaart. Mart was laat terug maar gelukkig was zoon Bas en zijn gezin vroeg dus kon hij de grote parasol even bij de broodoven neerzetten.
De camping van Intre zou onze eerste halteplek worden maar eerst moest er flink gestegen worden. Geen probleem voor Saar en Luuk, dat zijn goede lopers. Bij de wasbakken in Intre konden ze even hun handen spoelen en zagen ze kikkervisjes.
Op de camping daar staat een prachtige broodoven uit 1930, hij komt bij een bakker vandaan. Hier wordt nog professioneel brood gebakken maar er was ook een grote keus uit hartige en zoete taarten. We namen allemaal een stuk vruchtentaart en wat te drinken. Er was lekkere zelfgemaakte citroenlimonade.
We gingen verder door het bos op weg naar Pervenche. Af en toe moesten we een stroompje oversteken wat de kinderen erg spannend vonden.
Luuk doet voor hoe hij op de juiste stenen stapt om geen natte voeten te krijgen.
En Saar laat zien dat zij echt wel alleen over die balk kan lopen.
Toen we in Pervenche aankwamen werden we al herkend, daar komt 'Serret' werd er geroepen. We aten er een heerlijk stuk pizza.
Na Pervenche krijg je een stuk asfalt, een beetje vervelend lopen dus toen we de weg afgingen en naar beneden naar de rivier liepen mochten de kinderen daar even spelen voor we gingen stijgen naar Le Serret.
Wat bezweet kwamen we daar aan. De kinderen kregen limonade, wij koud water en er waren lieve buren die vroegen hoe het gegaan was. Heel goed kon ik vertellen, we hadden precies 8 km gelopen en er had niemand gezeurd. Ik ben trots op onze kleinkindere vooral op Saar die met haar vijf jaar zonder problemen deze afstand liep.
Reacties