Zaken die opvielen

Op de terugweg van de markt die er niet was deden we nog een ander mooi plaatsje aan, er is genoeg te zien op dat gebied in Frankrijk. Joyeuse, ook daar zijn we vaker geweest en ik weet uit ervaring dat er genoeg te zien is. Ik fotografeerde nu niet alle mooie panden die er staan zoals twee jaar geleden maar nam foto's van zaken die me opvielen.

Zoals deze papieren vlindertjes op het oude rolluik van een nog ouder winkeltje. De persoon die de vlindertjes maakte dacht waarschijnlijk zeker te weten dat het rolluik nooit meer open zou gaan en versierde het daarom maar. Heel leuk gedaan.

Ik keek dit straatje in wat zo mooi naar beneden liep en zag deze vrouw zitten. Helemaal ontspannen zit ze te lezen in haar stoeltje op haar piepkleine stukje trottoir, zich helemaal niets van iemand aantrekkend. Mooi vind ik dat.

Geen mooie panden deze keer zie ik maar deze mocht toch. Het pand viel op tussen de twee grauwe ernaast. Ton sur ton geschilderd, mooie vorm van het dak, ramen en deur en een leuk balkon. Bovenin hangt ook nog een katrol. Alles het aanzien waard.

In een smal straatje met winkelpanden overleeft deze zonnebloem. 

Doe je best jongen.

Een gewone ijzeren brievenbus beplakt met bladzijden uit stripboeken. 

Gewoon leuk.

Ik keek naar boven en zag dit. Ik weet niet waarom het er allemaal hangt maar het zijn in ieder geval een heel stel dromenvangers die hier te zien zijn. Misschien een uit de hand gelopen hobby die hier geëtaleerd wordt, een bont geheel in ieder geval. Er was geen winkelruimte in het pand.

Als wij met deze vrienden op stap zijn eten we meestal ergens en we doen dan ontzettend ons best om een super lekker en leuk restaurantje te vinden. Ook nu weer lukte ons dat prima, Heel apart en heel lekker wat we op ons bord kregen. Ik bewaar de adressen allemaal op mijn pc, zo kan ik nog eens teruggrijpen.

We hadden geluk want deze gitarist installeerde zich voor ons restaurant en begon er vrolijk op los te spelen en zingen. Hij had zowel een Frans- als Engelstalig repertoire, leuke nummers allemaal. Halverwege zijn optreden begon hij een liedje in het Frans te zingen, een wijsje wat heel diep in mijn geheugen lag. Toen ik goed luisterde naar de woorden herkende ik het opeens en zag bij veel mensen dezelfde reactie. Ik zong meteen mee: 'Itsy bitsy teenie weenie yellow polka dot bikini' en was niet de enige. Het waren de wat ouderen natuurlijk want dit is een liedje van wel heel lang geleden maar toen wereldwijd bekend.

We hebben een flinke donatie in zijn gitaarkoffer gedaan.