Chez Sophie

Nadat we met Maria zondag een rondje Gua hadden gedaan liepen we naar het kleine restaurantje wat het dorp rijk is. Het pand is eigendom van de gemeente die het een jaar of zes geleden helemaal opgeknapt heeft. De eerste uitbaters zijn na een paar jaar gestopt wegens ziekte en die van verleden jaar was geen succes. Nu is er weer een nieuw echtpaar begonnen en die doen het erg goed, in allerlei opzichten. We hebben er een paar weken geleden al eens gegeten en dat was erg lekker.

Naast het restaurantje zit een épicerie en ik liep even door om te kijken wat men daar zoal verkoopt. Verleden jaar werd er geklaagd dat er te weinig aanbod was. Nou, dat is een stuk verbeterd, dat zag ik in een oogopslag.

De prijzen zullen wel wat hoger zijn dan in een grote supermarkt maar zo'n winkeltje is belangrijk voor de oudere inwoners en voor de vergeten boodschappen dus ook interessant voor onze huurders. 

We waren de eersten dus konden op ons gemak rondkijken op het opgeknapte terras en genieten van het geweldige uitzicht.

Tot onze verrassing was er behalve het schitterende uitzicht nog meer te bewonderen op het terras. Een kunstenaar uit een nabij gelegen gehucht was bezig een muurschildering te maken, zo mooi. In de mand schapen, kastagnes, paddenstoelen en wilde bosbessen met daar boven het kerkje van Gua. Links kijkt er een wild zwijn om het hoekje.

Aan de andere kant de bergen van de Ardèche met een ijsvogel die genoeg te zien is in onze vallei boven het water van het riviertje wat er stroomt.

Het kunstwerk was nog niet klaar maar voorlopig petje af voor de schilder.

En verder kan ik nog zeggen dat we er werkelijk heerlijk hebben zitten eten dus ook petje af voor de kokkin.