Gistermiddag hebben we wederom een vriendin opgehaald in Valence. Dit keer komt Jeanne ons een week gezelschap houden. Dat wordt naturlijk een week met veel fotograferen waar we alletwee gek op zijn, we hebben ook nog eens hetzelfde toestel. Vanmorgen maar eens naar het hoogste punt in onze omgeving gegaan, Col de Croix de Ferrières 938m. Eens kijken of de brem daar de hellingen nog geel kleurt.
Er was nog genoeg te zien en te genieten. Je hebt daar boven een prachtig gezicht op de bergen van de Ardèche.
En geel was er nog genoeg te zien.
We komen langs ons pad een helling met basalt. Het is een overblijfsel van een allang uitgedoofde vulkaan
waarvan de lava in hoekige basaltzuilen is gestold. Door weer en wind zijn de zachtere
steensoorten verdwenen, zodat alleen het verweringsbestendige basalt overbleef.
Er groeien hier twee soorten brem, de een bloeit wat eerder dan de ander. Misschien zijn er nog wel meer soorten te vinden want er bestaan er heel wat. Ze groeien op voedselarme grond.
De hoge temperaturen van verleden week zijn wat minder geworden en er staat daar boven altijd wind dus een dun jack hadden we wel nodig.
Ik ben hier al zo vaak geweest en heb er ondertussen ik weet niet hoeveel foto's geschoten maar nog steeds vind ik het een prachtplek.
Dit was onze eerste fotoshoot, er zullen er vast nog vele volgen. De nieuwe kopfoto is een zicht op Issamoulenc Église.
Reacties
Lie(f)s.
We hadden daar met de camper zo'n bijzondere ervaring, hoog in de ruige natuur... het was koud, er stond veel wind... de ijspegels hingen 's morgens aan de camper...
Iets om nooit meer te vergeten en zò uniek.
En nu zie ik je prachtige foto's, en alle herinneringen komen weer boven!