Veel te veel

Wij hebben een groot huis met drie kelders en een grote garage met een zolder. Dit alles levert veel bergruimte op, veel te veel. Er is in de ruim dertig jaar dat we dat huis hebben veel te veel meegesleept onder het motto: dat kunnen we in Frankrijk nog wel gebruiken. Het resultaat is dat we hier veel te veel spullen hebben waar ik vanaf wil, Mart heeft daar een stuk minder last van. 

Ik heb hem ervan kunnen overtuigen dat diverse spullen echt wel weg konden dus vanmorgen hebben we het een en ander gelost bij de déchetterie (vuilbrengstation) in Privas. Keurig daar hoor en het personeel komt je altijd helpen met het leeghalen van je auto. Er moet nog veel meer weg maar ik moet de druk bij mijn echtgenoot niet te hoog opvoeren.

Twee mannen gooiden dit oude meubilair in de container,

Die waren misschien wel het huis van hun moeder of oma aan het leegruimen. Wat een treurnis dit zo te zien.

Ik had ook spullen bij elkaar gezocht wat naar de kringloop kon. Het was een grote locatie , hier was ik nog nooit geweest. Ook weer netjes geholpen, men bedankte me zelfs. Leuk, al die spulletjes die buiten stonden maar die hoef ik niet meer (gelukkig).

Ik liep nog even naar binnen want ik zocht iets en verdraaid, ik vond het. Mijn soeplepel was afgelopen week stuk gegaan, een van de twee bevestigingspuntjes was losgelaten en Mart kon het materiaal niet lassen of solderen. Toch nog gebruikt met jam maken maar vond het niet prettig. Wat als dat andere puntje nu ook eens losschoot terwijl de lepel boven mijn potten zweefde. Hete jam is echt heel heet.

Dit is een stevige van roestvrijstaal en ik moest er het enorme bedrag van 40 centimes voor betalen. Ik kwam lachend weer naar buiten.