Vaison-la-Romaine, zoals de toevoeging aan haar naam
aangeeft, heeft een rijk Romeins verleden. De plaats heette in de
Gallo-Romeinse periode Vasio Vocontiorum: Vasio van de stam Vocontii. Na de Romeinse verovering werd Vasio een stad en geen kolonie, en behield dus een zekere autonomie. De stad breidde zich uit over de rechteroever van de Ouvèze. Aanvankelijk gebeurde dit vanuit al bestaande hoeven en pas vanaf de tweede helft van de eerste eeuw zijn er sporen van Romeinse stadsplanning. Dan kwamen er Romeinse wegen en openbare gebouwen: een theater, thermen, een brug, een aquaduct en een waterkasteel (castellum aquae). De stad kende haar hoogtepunt in de 2e eeuw toen ze zich uitstrekte over 70 tot 75 ha en tussen 7.000 en 8.000 inwoners telde. De stad werd niet ommuurd en had begraafplaatsen aan de stadsranden. Info: Wikipedia
Wij fietsten uit de bovenstad naar beneden en zochten de doorgaande route toen we toevallig langs deze opgravingen kwamen. De foto is door de spijlen van een hek genomen, alles zat dicht maar het is wel te bezoeken en dat gaan we een volgende keer als we naar Jany gaan zeker doen want wij houden ervan deze oude Romeinse nederzettingen te bekijken.
We hebben ooit in Turkije, bijna veertig jaar geleden Efeze bezocht, één van de best bewaarde westerse antieke steden en na Rome de grootste stad van het Romeinse rijk. Schitterend, wat maakte dat een indruk.
En in Marokko zagen we Volubilis, ook zo mooi. Hier kan je nog wat foto's zien. Wat waren die Romeinen toch een bouwers, hun tijd ver vooruit.
De bogen op de foto's van de blog van gisteren zijn hoogstwaarschijnlijk resten van romeinse aquaducten. Ik kreeg hier ook een tip over van een lezeres.
Reacties