Adresje
We hadden een adresje van een restaurant van iemand gekregen en het was in de buurt van de plek waar we onlangs een wandeling maakten. Omdat we vroeg waren begonnen met die wandeling waren we rond twaalf uur klaar en dan is het lunchtijd, dus allez, op zoek naar dat adresje. We vonden het in een piepklein dorp, ik klopte er op een deur en vroeg de vriendelijke mevrouw of we daar konden eten. Dat konden we dus we parkeerden de auto en gingen naar binnen.
We gingen de entree deur door en kwamen in een hal met een enorme hoeveelheid boeken over twee tafels verspreid. Ik kreeg het idee dat het de dorpsbibliotheek was maar helemaal zeker ben ik niet. Volgende keer en die komt er zeker maar eens vragen.
De volgende deur bracht ons in het eigenlijke restaurant en wat zag dat er leuk uit. Het was meer een huiskamer, genoeglijk is het woord wat hier bij past.
En dan die borden die op tafel stonden, wat een toevalstreffer. Jarenlang, misschien wel veertig jaar heb ik twee van die borden in mijn servieskast gehad, af en toe gebruikte ik ze om er bijvoorbeeld koekjes mee te serveren. Waar ze ooit vandaan kwamen die borden weet ik niet meer maar deze mevrouw had er een heel servies van. Die van mij zijn afgelopen winter naar de kringloop gegaan.
Ze vroeg nog of we buiten wilden zitten maar de ruimte was heerlijk koel, de grote ramen lagen in de schaduw en ik wilde hier zitten, rondkijken en genieten.
We waren de enigen in het restaurant, afgelopen week met vrienden gebeurde ons dat ook op een groot terras. Maar de mensen bedienen ons graag, geen enkel probleem en keurig met een mondkapje voor. Hoe coronaproof wil je het hebben?
Rest mij nog te vertellen dat wij groots hebben zitten eten voor een heel klein prijsje. Alles vers uit eigen groentetuin en mevrouw vertelde ook nog dat ze kippen had.
Één ding is zeker, hier komen wij terug, als was het alleen maar voor die geweldige ambiance en voor de allervriendelijkste mevrouw.
Wat een sprookje! Ik heb je het woord knoert gezellig al zien schrijven over dit restaurant en dat klopt helemaal.
BeantwoordenVerwijderenGeweldig. Wat een vondst weer.
BeantwoordenVerwijderenOooooh wat ontzettend leuk. Ja, natuurlijk ga je terug!
BeantwoordenVerwijderenWat een leuk restaurant. Zeker voor herhaling vatbaar.
BeantwoordenVerwijderenPrachtplek. Het zou jammer zijn, om daar maar eenmaal naar toe te gaan!
BeantwoordenVerwijderenHa Marthy,
BeantwoordenVerwijderenwat een prachtige pelk...
Wat zul je genoten hebben... ik geniet alleen al van de foto's!
Heerlijk!
Salut! Marlou
Alsof je vroeger bij oma naar binnenliep....
BeantwoordenVerwijderenGeinig plekje en lekker gegeten dus. Zoiets zou bij ons nauwelijks meer kunnen, denk ik.
BeantwoordenVerwijderenPareltjes zijn het Marthy !
BeantwoordenVerwijderenArtistiek adresje waar genoeg te bekijken valt tot aan het moment dat het eten op tafel komt, dan zijn vast alle ogen gericht op het bord van het merk Sarrequemines Agreste, veldbloemen, en de vers bereide maaltijd met liefde gemaakt door de gastvrouw.
BeantwoordenVerwijderenEcht gezellig! Daar probeer je zo langzaam mogelijk te eten om maar zoveel mogelijk te kunnen genieten van alles om je heen!
BeantwoordenVerwijderenIk kwam niet uitgekeken, Annelies.
VerwijderenVerrassend, uniek en gezellig! Hier zou ik zeker weleen een maaltijd willen nuttigen :-)
BeantwoordenVerwijderenIs dat toevallig het restaurantje met die mooie naam?
BeantwoordenVerwijderenIs dat toevallig het restaurantje met die lieflijke naam
BeantwoordenVerwijderenDit is het adres wat ik van jou kreeg, Lut.
VerwijderenStaat dus zeker bij nog op het programma, en ik denk dat ik ogen te kort kom om alles te bekijken
VerwijderenFantastisch plekje. Hopelijk kunnen de uitbaters de coronacrisis de baas. Zou jammer zijn als zo'n pareltje zou ten onder gaan.
BeantwoordenVerwijderen